Alimenty

Sz.Pani Zgłoszenie sprawy na policję lub do prokuratury wydaje się być w takim wypadku za najrozsądniejsze wyjście w celu uzyskania alimentów. Można tez próbować je wyegzekwować za pośrednictwem sądu polskiego. Wklejam przydatną informację, gdyby Pani chciała pójść tą drogą. Jaka jest procedura egzekucji alimentów od osoby przebywającej w Wielkiej Brytanii (UK)? Procedurę egzekucji alimentów od osoby przebywającej w Wielkiej Brytanii trzeba rozpocząć od tzw. wzywającego organu centralnego. Takim organem w Polsce jest Ministerstwo Sprawiedliwości, Departament Współpracy Międzynarodowej i Prawa Europejskiego, zaś organami wyznaczonymi do wykonywania zadań tego organu w zakresie przekazywania wniosków i podejmowania wszelkich właściwych działań w odniesieniu do przekazywanych wniosków są polskie sądy okręgowe. Jakie dokumenty trzeba złożyć w sądzie okręgowym? We właściwym sądzie okręgowym osoba uprawniona dochodząca alimentów powinna złożyć następujące dokumenty: Podanie do Prezesa Sądu Okręgowego o przyjęcie wniosku o uznanie, stwierdzenie wykonalności lub wykonanie orzeczenia w sprawie zobowiązań alimentacyjnych. Podpisany przez wierzyciela wniosek (na formularzu nr VI rozporządzenia) w dwóch wersjach językowych z wypełnioną częścią B (od pkt 7 do 14). Ważne jest, aby we wniosku tym podać numer rachunku bankowego z numerami IBAN i SWIFT (informacje na ten temat można uzyskać od banku, w którym prowadzony jest rachunek), koniecznymi do realizacji przelewów zagranicznych Wyciąg z orzeczenia wydany przez sąd, który wydał orzeczenia na pisemny wniosek wierzyciela (formularz I lub II – organy brytyjskie żądają obydwu załączników w zależności od daty wydania orzeczenia Odpis orzeczenia zasądzającego alimenty z nadaną klauzulą wykonalności przygotowany do wykorzystania za granicą Dodatkowo konieczny jest szereg dokumentów, które nie są wspomniane w rozporządzaniu, ale są wymagane przez polskie sądy, wśród nich znajdują się: Odpis aktu urodzenia dziecka Zaświadczenie o zarobkach rodzica Zaświadczenie z uczelni o kontynuowanej nauce (jeśli dziecko jest powyżej 17 roku życia) Zestawienie zaległości alimentacyjnych Dokumenty potrzebne do złożenia wniosku o poszukiwanie dłużnika w celu uzyskania alimentów Podanie wierzyciela do Prezesa Sądu Okręgowego Wniosek o poszukiwanie dłużnika (formularz nr. V do rozporządzenia) Oryginał wyroku, postanowienia lub ugody zasądzających alimenty z klauzulą wykonalności oraz przygotowany do obrotu zagranicznego Zestawienie zaległości Wyciąg z orzeczenia (formularz załącznik l lub II do rozporządzenia - dwie wersje językowe) - wypełnia sąd, który wydał orzeczenie na pisemny wniosek wierzycieli Wskazana powyżej dokumentacja trafia do organu wezwanego w Wielkiej Brytanii. Dla poszczególnych krajów Wielkiej Brytanii są to: Dla Anglii i Walii: Lord Chancellor, zadania administracyjne organu centralnego wykonuje The Reciprocal Enforcement of Maintenance Orders Unit (skrót REMO) Dla Szkocji: The Scottish Government EU & International Law Branch Dla Irlandii Północnej: The Department of Justice Business Development and Services Division od the Northern Ireland Courts and Tribunals Service Dla Gibraltaru – Minister for Justice Government of Gibraltar Procedura egzekucji świadczeń alimentacyjnych od zobowiązanego przebywającego na terenie Wielkiej Brytanii Właściwy sąd okręgowy w Polsce wysyła do właściwego organu wezwanego komplet dokumentów. Wskazany organ wezwany w UK, do którego trafił wniosek z kompletem dokumentów z Polski, potwierdza jego przyjęcie i wskazuje, czy i jakie dalsze dokumenty lub informacje są potrzebne do uruchomienia procedury. Na uzupełnienie dokumentów wierzyciel ma 90 dni. Po upływie tego terminu, jeśli organ ten nie otrzyma stosownej odpowiedzi, zwraca dokumentację i zamyka sprawę. Po wyjaśnieniu wstępnych niejasności, uzyskaniu brakujących dokumentów, REMO przekazuje wniosek do sądu magistrackiego, który rejestruje orzeczenie i wyznacza datę posiedzenia. Na posiedzenie to wzywany jest dłużnik. Sąd, po wysłuchaniu dłużnika co do jego stanowiska w sprawie i jego oświadczenia o sytuacji materialnej, wydaje orzeczenie o uznaniu orzeczenia z datą uznania i kwotą miesięcznej należności oraz ewentualnie kwotą zaległości. Zwykle kwota ta odpowiada kwocie orzeczonej przez sąd polski. Jeżeli dłużnik nie stawi się na wezwanie, sąd wydaje orzeczenie o uznaniu orzeczenia sądu polskiego i jednocześnie ustala termin przesłuchania dłużnika w celu wypowiedzenia się przez niego co do jego sytuacji materialnej i możliwości płatniczych, o czym informuje go w odpowiednio doręczonym wezwaniu. Wydaną informacje o uznaniu orzeczenia ze wskazaniem daty uznania i kwoty miesięcznej należności (ewentualnej zaległości) oraz informację dotyczącą tego, czy dłużnik wypowiedział się co do wyroku i sytuacji materialnej, sąd magistracki przekazuje do organu o nazwie Her Majesty’s Courts Service (skrót HMCS), który z kolei informuje REMO o tym czy orzeczenie zostało zarejestrowane i jakie dalsze czynności są podejmowane w sprawie. REMO przekazuje te informacje do Polski, do sądu okręgowego prowadzącego sprawę. Wezwany dłużnik alimentacyjny w sądzie magistrackim przedstawia swoją sytuacje majątkowa i na tej podstawie sąd brytyjski wydaje nakaz alimentacyjny na określona kwotę, która odpowiada obecnej sytuacji materialnej zobowiązanego. Na tym posiedzeniu sąd magistracki wyznacza kolejny termin posiedzenia w celu kolejnego sprawdzenia sytuacji materialnej dłużnika. Zwykle termin ten wyznaczany jest po upływie 6 miesięcy. Odpis orzeczenia sądu przekazywany jest do HMCS pracodawcy dłużnika i kwota z niego wynikająca jest potrącana cotygodniowo z jego wynagrodzenia. Jeżeli dłużnik nie jest zatrudniony, a pobiera inne świadczenia, należności wynikające z orzeczenia sądu magistrackiego są pobierane z tych świadczeń. Natomiast jeśli dłużnik nie pobiera żadnych świadczeń, np. pracuje nielegalnie, sąd zagraniczny nakazuje wpłaty zgodne z deklaracją dłużnika po jego przesłuchaniu na tę okoliczność. Rzadko, ale jednak zdarza się, sytuacja, że dłużnik nie jest nigdzie zatrudniony, nie pobiera żadnych świadczeń, wtedy sąd magistracki wskazuje, że obecnie dłużnik nie jest w stanie przekazywać żadnych kwot i że jego sytuacja materialna będzie ponownie weryfikowana po upływie określonego czasu, dłużnik będzie zobligowany do stawienia się w sądzie i udokumentowania swojej sytuacji materialnej. O wynikach posiedzenia sądu HMCS zawiadamia REMO, a REMO sąd okręgowy w Polsce. Podstawy prawne egzekucji alimentów od osoby przebywającej za granicą Do egzekucji alimentów zobowiązanego przebywającego na terenie Wielkiej Brytanii wobec uprawnionego przebywającego w kraju zastosowanie mają dwa najważniejsze akty prawne. Nieobowiązująca już Konwencja nowojorska z 20.06.1956 oraz obowiązujące na terenie Unii Europejskiej rozporządzenie Rady (WE) nr 4/2009 z 18.12.2008 r. w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń oraz współpracy w zakresie zobowiązań alimentacyjnych. Rozporządzenie 4/2009 z 18.12.2008 r. – stanowi fundament prawny w zakresie egzekucji alimentów zobowiązanego przebywającego w jednym z krajów Unii Europejskiej. Kompleksowo reguluje problematykę międzynarodowego prawa alimentacyjnego. Rozporządzenie 4/2009 jest niezwykle ważnym aktem prawa wspólnotowego. Wyznacza ono bowiem procedurę postępowania w sprawach realizacji alimentów transgranicznych. Rozporządzenie to pozwala na szybsze uzyskanie orzeczenia, a co za tym idzie szybsze uzyskanie świadczeń. Rozporządzenie to zastąpiło w kręgu państw UE Konwencję Haską z 1973 r. oraz rozporządzenie 44/2001. Rozporządzenie 4/2009 w kwestii nie zawiera samodzielnej regulacji prawa właściwego dla zobowiązań alimentacyjnych, lecz odsyła do Protokołu haskiego z 2007 r. Jeśli chodzi o Zjednoczone Królestwo (UK) to trzeba zaznaczyć, że prawo właściwe dla zobowiązań alimentacyjnych w UK w dalszym ciągu jest wskazywane na podstawie krajowych norm. Konwencja nowojorska z 20.06.1956 r. – niewątpliwie najważniejsza umowa międzynarodowa regulująca kwestię wykonywania orzeczeń w zakresie spraw alimentacyjnych. Reguluje ona administracyjny tryb dochodzenia alimentów. Stronami konwencji było ponad 60 państw, a więc prawie 1/3 wszystkich państw świata. Celem konwencji było ułatwienie dochodzenia roszczenia alimentacyjnego wierzycielowi przebywającemu w innym państwie konwencji niż zobowiązany. Każde państwo przystępujące do konwencji zobowiązało się wyznaczyć organ przesyłający oraz organ przyjmujący. W Polsce organem przyjmującym jest Ministerstwo Sprawiedliwości, zaś organami przesyłającymi są sądy okręgowe. W krajach Wielkiej Brytanii wymienione wyżej organy są jednocześnie wyznaczonymi organami przyjmującymi i wysyłającymi. z poważaniem : adw Janusz Sawicki

Dzień dobry, Niealimentacja jest przestępstwem, proszę zawiadomić prokuraturę być może postępowanie karne skłoni dłużnika do uregulowania należności. Pozdrawiam radca prawny Katarzyna Grandus