Taka jednokrotna wpłata może zostać potraktowana jako uchybianie obowiązkowi alimentacyjnemu. Uporczywe uchylanie się od tego obowiązku stanowi czyn zabroniony opisany w art. 209 K.k. Zgodnie z tym przepisem, Kto uporczywie uchyla się od wykonania ciążącego na nim z mocy ustawy lub orzeczenia sądowego obowiązku opieki przez niełożenie na utrzymanie osoby najbliższej lub innej osoby i przez to naraża ją na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Przesłankami karalności jest zatem uporczywe uchylanie się od łożenia na rzecz dziecka, z drugiej narażenie go na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych. Za uporczywe uchylanie się nie zostałaby uznana sytuacja, gdy pozwany płaciłby alimenty regularnie, jednakże w kwocie niższej, niż zasądzona. W przypadku, gdy mamy doczynienia z jednorazową wpłatą 100 zł przy 10 000 zł zaległości oraz obowiązkiem bieżących płatności, w mojej ocenie, przesłanki karalności zostały wypełnione.