Czy można jakoś temu zaradzić by ojciec jednak płacił alimenty dopóki nie znajdę zatrudnienia ?

Dzień dobry, mam niedawno kończone 26 lat , mieszkam sam z matką, skończyłem informatykę z tytułem magistra, jestem od 10 miesięcy bezrobotny (zarejestrowany w UP od kwietnia 2020). Sporo pozapominałem z nauki i nie umiem programować. Rodzice po rozwodzie od czasów początku liceum. Zwyrodniały ojciec od sierpnia zaprzestał płacenia niskich alimentów pomimo, iż od lipca staram się znaleźć pracę, jednak potrzebuję więcej czasu. Wszystkie jego alimenty przeznaczałem na jedzenie a i na to nieraz brakowało. Właściwie to od października już niechętnie mi je przysyłał. Wcześniej był lockdown gospodarki i panika w związku z domniemanym niebezpieczeństwem epidemiologicznym a teraz okres wakacyjny niesprzyjający szukaniu bo nigdzie nie pracowałem i wolą raczej studentów jak mnie. Nie mam predyspozycji do pracy fizycznej i nie po to kończyłem taki kierunek by pracować na śmieciarce czy obracać hamburgery w MacDonaldzie.
Dotychczas zaliczyłem jedyną bezowocną rozmowę rekrutacyjną na stanowisko tester manualny w Banku, niestety nie byli chętni na współpracę.
Obecnie jestem bez środków do życia i MOPS oraz ciotka również ignorują mnie, gdyż pomagali wystarczająco w ubiegłych miesiącach (MOPS poza lipcem).
Czy można jakoś temu zaradzić by ojciec jednak płacił do póki naprawdę nie znajdę zatrudnienia czy śmierć głodowa jest mi jednak dedykowana? Co to w ogóle ma znaczyć, że dziecko nie jest obowiązkiem dożywotnim. Odczuwam silną potrzebę usamodzielnienia się ale to musi przyjść samo naturalnie, bez zbędnych opresji i nie godzę się na warunki skrajnego ubóstwa, w jakich czasach przyszło mi żyć? Potrzebuję komfortu psychicznego a nie pustego żołądka

Gdyby chociaż wysłał list polecony z notą sądu to co innego ale tak polubownie - to jest karygodne i prawo raczej stoi po mojej a nie jego stronie.

Będę wdzięczny za odpowiedź i poradę.

Pozdrawiam