Czy przysługuje mi emerytura w Polsce?

Szanowna Pani, Z dniem 01.10.2017 r. przywrócono w Polsce powszechny wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla kobiet. W myśl przepisów Ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, emerytura w powszechnym wieku emerytalnym dla osób urodzonych po 31 grudnia 1948 r. przysługuje niezależnie od długości przebytego okresu składkowego i nieskładkowego. Wymiar tych okresów jest jednak bardzo ważny, ponieważ ma jednak znaczenie przy ustalaniu wysokości emerytury. Z przepisu art. 8 Ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wynika, że przy ustalaniu prawa do emerytury i renty oraz przy obliczaniu ich wysokości uwzględnia się okresy ubezpieczenia za granicą. Chodzi tu zatem o okresy, które zgodnie z prawem państwa, w którym ubezpieczony w danym okresie pracował i podlegał ubezpieczeniu (w Pani przypadku jest to Republika Włoska), są okresami ubezpieczenia i mogą być uwzględniane przy ustalaniu prawa do emerytury lub renty. Takiej zaś kwalifikacji mogą dokonać wyłącznie właściwe organy ubezpieczeniowe państwa, w których zatrudnienie to (praca) miało miejsce (w Pani przypadku będą to więc organy włoskie). Włoski odpowiednik polskiego ZUS to INPS (Istituto Nazionale della Previdenza Sociale). INPS jest instytucją, która zajmuje się problematyką ubezpieczeń społecznych i ubezpieczeń z tytułu inwalidztwa oraz wypadków przy pracy we Włoszech. Podobnie jak ZUS w Polsce, INPS stwierdza obowiązek ubezpieczeń, ustala uprawnienia do świadczeń oraz nalicza ich wysokość. Obejmuje to emerytury, renty, zasiłki inwalidzkie oraz opiekę zdrowotną. Dodatkowo, INPS nalicza zasiłki z tytułu niezdolności do pracy związanej z chorobą, macierzyństwem czy bezrobociem. Ubezpieczenie w INPS jest obowiązkowe, a wypłaty dotyczą różnych rodzajów świadczeń. Począwszy od dnia 1 maja 2004 r., w związku z wstąpieniem Polski do Unii Europejskiej, w tego typu sprawach znajdują zastosowanie postanowienia rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we wspólnocie (Dz. Urz. WE L 149 z 5 lipca 1971 r.) oraz Rozporządzenia Rady (EWG) Nr 574/72 z 21 marca 1972 r. w sprawie wykonywania rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we wspólnocie (Dz.U.UE.L z 27 marca 1972 r.). W myśl powołanych przepisów, potwierdzenia okresu ubezpieczenia na terytorium danego kraju właściwa instytucja ubezpieczeniowa dokonuje na odpowiednim formularzu.