Dobry wieczór.
Nazywam się Aneta i mam 26 lat. Nie mamy żadnej sprawy sądowej.
Piszę ponieważ jestem w dość trudnej sytuacji życiowej i szukam jakiejś pomocy.
Byłam przez 5 lat na studiach w Warszawie, które w listopadzie u. br. ukończyłam. Prawie rok pracuję na recepcji ośrodka wczasowego w Krynicy.
W listopadzie 2013 zaczęłam leczyć się psychiatrycznie i rozpoczęłam terapię psychologiczną, póki co zdiagnozowano u mnie chorobę afektywną jednobiegunową (ciężką depresję) i nerwicę, cały czas kontynuuję leczenie i terapię.
Nasz tata ma problem z nadużywaniem alkoholu, rozmawialiśmy na ten temat wiele razy ale uważa, że nie ma żadnego problemu. W zeszłym roku zadzwoniłam po policję po tym jak piany wyzywał mamę i demolował dom. Od razu założono nam niebieską kartę. W między czasie miały miejsce też inne incydenty: po pijaku nazywał mnie roślinką i powiedział, że w domu ma dość roślinek, że mnie rano wywiezie do psychiatria bo tam jest moje miejsce, tu mnie nie potrzebuje. W styczniu groził, że jak się bardzo wkurzy to nas wszystkich pozabija. Jak się opije to nie chce mu się szukać kluczy i dobija się do drzwi wejściowych lub balkonowych, mama mówi, żeby mu nie otwierać, wyzywa go od pisaków itp. itd.
W zeszłym roku zdobyłam się na odwagę i zgłosiłam na komisariacie, że mnie molestował (teraz minęło dokładnie 15 lat), oraz, że mama mnie biła jak... (dłuższa historia).
Ogólnie w domu nie jest dobra atmosfera, a to wszystko sprawia, że zamiast kończyć leczenie lekarz zwiększa mi dawki leków, psycholog doradza sposoby relaksacyjne...
Nie jestem w żadnym związku.
Koszt wynajęcia mieszkania w Krynicy jest dla mnie zbyt wysoki, nie wyobrażam sobie sytuacji w której np. straciłabym pracę i musiałabym wrócić do domu.
Czy są jakieś programy wspomagające zakup niewielkiego mieszkania dla osób w trudnej sytuacji rodzinnej?
Pozdrawiam Aneta