to, że nie przynaje się do winy jeszcze nie przesądza sprawy. Proszę zwrócić się do Policji o notatkę policyjną ze zdarzenia. Z takim żądaniem może wystąpić ktoś z rodziny: ojciec, matka, rodzeństwo. Jeżeli w notatce jest, że tamten kierowca jest sprawcą, zwrócić się do adwokata/radcy prawnego o podjęcie dalszych kroków, tj. o odszkodowanie za śmierć najbliższej osoby.

Szanowna Pani, na wstępie pragnę wskazać, iż z przedstawionych przez Panią informacji można wywnioskować, iż była Pani świadkiem zdarzenia. Odpowiadając na Pani pytania, przede wszystkim na miejsce zdarzenia powinny przyjechać odpowiednie organy, w tym także policja. Następnie policja (lub też prokurator), jeżeli uzna, iż zachowanie kierowcy wypełniło znamiona czynu zabronionego opisanego w kodeksie karnym podejmuje określone kroki prawne, tj. wszczyna postępowanie przygotowawcze, w toku którego ustala okoliczności zdarzenia, zbiera materiał dowodowy, przesłuchuje świadków, a następnie (jeżeli są ku temu podstawy) kieruje do właściwego sądu akt oskarżenia przeciwko sprawcy czynu zabronionego. Wówczas sprawa toczy się przed sądem, który w toku postępowania wyjaśnia wszelkie okoliczności faktyczne zdarzenia i wydaje rozstrzygnięcie – uznaje oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i wymierza mu odpowiednią karę lub też uniewinnia go od popełnienia zarzucanego czynu. W przypadku, który Pani opisuje może chodzić o przestępstwo określone w art. 177 kodeksu karnego, tj. spowodowanie wypadku w komunikacji, a zgodnie z tym przepisem: § 1. Kto, naruszając, chociażby nieumyślnie, zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, powoduje nieumyślnie wypadek, w którym inna osoba odniosła obrażenia ciała określone w art. 157 § 1 kodeksu karnego, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3, § 2. Jeżeli następstwem wypadku jest śmierć innej osoby albo ciężki uszczerbek na jej zdrowiu, sprawcapodlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8, § 3. Jeżeli pokrzywdzonym jest wyłącznie osoba najbliższa, ściganie przestępstwa określonego w § 1 następuje na jej wniosek. Odpowiadając zatem na Pani pytanie należy mieć na uwadze, iż wobec sprawcy przestępstwa z art. 177 kodeksu karnego można orzec (a w warunkach określonych w art. 178 kodeksu karnego, tj. w sytuacji, kiedy sprawca znajdował się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego lub zbiegł z miejsca zdarzenia obligatoryjnie orzeka się) środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów (art. 42 § 1-4 kodeksu karnego). Ponadto, zgodnie z art. 46 § 1 kodeksu karnego sąd może orzec, a na wniosek pokrzywdzonego bądź innej uprawnionej osoby orzeka obowiązek naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody w całości lub w części albo zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Możliwe jest również w razie zaistnienia określonych okoliczności orzeczenie nawiązki (art. 47 § 1 kodeksu karnego). Jeżeli jednak jest Pani osobą najbliższą dla ofiary wypadku to wówczas może Pani również ubiegać się o przyznanie odpowiedniego zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę na skutek jej śmierci lub także odszkodowania (niezależnie od ewentualnego postępowania karnego), o czym stanowi art. 446 § 3 i 4 kodeksu cywilnego. Ponadto, mogą Pani przysługiwać również inne roszczenia cywilnoprawne z tego tytułu (np. roszczenia wskazane w art. 446 § 1 i 2 kodeksu cywilnego). Jeżeli z jakichkolwiek przyczyn postępowanie przygotowawcze przeciwko sprawcy wypadku nie zostało wszczęte, każdy, w tym także Pani posiada uprawnienie (a nawet społeczny obowiązek) do złożenia policji lub prokuratorowi pisma zawierającego zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu (wskazuje na to art. 304 § 1 kodeksu postępowania karnego). Wówczas, na skutek takiego zawiadomienia odpowiednie organy mają obowiązek ustalenia, czy zachowanie sprawcy wypełniło znamiona czynu zabronionego, a jeśli tak, to wówczas służby te zobowiązane są do dalszego prowadzenia postępowania przygotowawczego w tej sprawie.