Dziedziczenie testamentowe.

Zmarła w 2021 roku mama pozostawiła testament sporządzony w 2012 roku, powołując do spadku wyłącznie jedno dziecko (T), pozostałą trójkę wydziedziczając (A, M i Z). W 2018 roku z kolei sporządziła notarialnie akt darowizny nieruchomości na rzecz jednego z wydziedziczonych w testamencie dzieci (A), tym samym praktycznie wyczerpując majątek. Sprawa o nabycie spadku się odbyła i jest prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku przez T. w całości. W międzyczasie A (i dwójka jej dzieci) zrzekli się spadku, M. (i dwójka jego dzieci) również zrzekli się spadku, Z. z kolei tego nie zrobił. Wielce prawdopodobne jest, że w skład spadku wchodzi również dług bankowy w wys. około 60 tys., nieruchomość z kolei nabyta w drodze darowizny przez A. została przez nią sprzedana za kwotę 187 tys. Pytanie brzmi w jakiej wysokości T. może pozwać A. w tzw. "trybie awaryjnym" z art. 1000 kc o zachowek lub jego uzupełnienie i czy w tej sytuacji również obowiązuje zasada co do zachowku, że stanowi on połowę tego, co uprawniony do zachowku dziedziczyłby w drodze ustawy? Uprawniony jest spadkobiercą testamentowy, nie jest małoletni ani trwałe niezdolny do pracy, a darowizna mimo że jest wyłączona ze schedy spadkowej, liczy się do spadku. Dodatkowe pytanie, czy w tej sytuacji dług jest uwzględniany przy brany pod uwagę przy wyliczaniu zachowku, skoro obdarowana nie jest spadkobiercą, a spadkobierca pozywający ją o zachowek przyjął spadek wraz z dobrodziejstwem inwentarza, praktycznie nie dziedzicząc nic. Dodatkowo kto w tej sytuacji jest brany pod uwagę przy wyliczaniu zachowku spadkobiercy, skoro cały krąg pozostałych spadkobierców ustawowych jest albo wydziedziczony albo zrzekł się spadku.