Dzień Dobry,

Byłabym wdzięczna za jakąkolwiek poradę jaką Państwo możecie udzielić w związku z sytuacją w jakiej się moja mama obecnie znalazła.

Ponad 20 lat temu postanowiła wyemigrować do Szwecji. Niestety, nie powiódł się ten plan i po paru miesiącach, w roku 1997, wróciła do Polski. Nie miała pracy na stałe więc zaczęła się zadłużać. Potem dostała pracę w banku na najniższej pensji ale powoli jej zarobki się zwiększały - niemniej jednak do końca roku 2001 jej długi narosły do 18.000 zł. Rok później zachorowała na kręgosłup i była na zwolnieniu z bardzo małym zasiłkiem chorobowym gdzie lekarstwa pochłaniały prawie cały zasiłek. No i potem w 2006 moja babcia zaczęła ciężko chorować. Moja mama zaczęła brać pożyczki, żeby spłacić pożyczki. Kilka razy nie była w stanie uiścić rat - i odsetki rosły i rosły. Wpadła w pętlę pożyczkową gdzie brała pożyczki by spłacić oprocentowanie innych pożyczek… Doszło do tego, że w 2016 musiała sprzedać mieszkanie jakie odziedziczyła po mojej babci by spłacić największe długi.

Problem polega na tym, że nigdy nikomu nie mówiła o wielkości tego problemu. Ja mieszkam za granicą od ponad 15 lat - czasem jej pożyczałam/dawałam gdy była w potrzebie. Problem w moich oczach zaczął narastać znowu do niesamowitych rozmiarów więc kilka miesięcy temu (marzec-kwiecień) powiedziałam jej, że ma przyjechać do mnie do Anglii, wtedy obgadamy całą jej sytuację, znajdziemy jej pracę tu w Anglii i z pomocą zarobków angielskich będzie w stanie spłacić te długi.
Przyjechała tutaj tydzień temu i to wtedy dopiero dowiedziałam się jak ogromne jest jej zadłużenie. Gdy w ten weekend przeanalizowaliśmy całą sytuację, dowiedziałam się, że ma razem 23 pożyczki na łączną sumę 108.000 zł z miesięcznymi spłatami wynoszącymi 8.753 zł. Jej emerytura wynosi 2.260 zł miesięcznie i ona nie ma już nic, żeby dać w zastaw na spłatę tych długów. Plan jej pracy w Anglii by spłacić te długi nie będzie działał przy tak ogromnym zadłużeniu - znalazłam jej dwie prace tutaj ale nawet z tymi pracami, wciąż by jej brakowało około 3.000 zł miesięcznie na spłaty - a ja nie jestem w stanie dopłacać…

Poczytałyśmy o bankructwie ale wiem, że z upadłości konsumenckiej nie mogą korzystać osoby które, między innymi, zadłużając się, już były niewypłacalne.

Te długi będą narastać i narastać jeśli nic nie zrobimy w bardzo krótkim czasie! Doszliśmy do wniosku, że musi wrócić do Polski i szukać pomocy prawnej - praca w Anglii nie rozwiąże tego problemu.

I tutaj jest prośba do Państwa - czy wiedzą Państwo jakie moja mama ma opcje w tej sytuacji? Dodam jeszcze, że moja mama jest z Torunia, w listopadzie skończy 69 lat, przez całe życie była samotną matką, ma brata - ale ani ja ani mój wujek nie jesteśmy już w stanie pomóc finansowo. Co prawo oferuje osobom takim jak moja mama? W Anglii jest taka opcja, że sprawa idzie do sądu gdzie sąd zamraża wszystkie długi (tak żeby następne odsetki nie narastały), i potem ustala sumę jaką dłużnik może spłacać z emerytury w tym przypadku. Czy podobne opcje są w Polsce? Wiemy, że będzie spłacać te długi do końca życia - ale ważne jest, by miała jakieś środki do życia miesięcznie. Nie ma mieszkania więc jak wróci do Polski w przyszłym tygodniu na razie będzie w domu dla bezdomnych - potem może jakiś dom starców albo jakiś wynajem się znajdzie…

Byłabym niesamowicie wdzięczna za jakąkolwiek poradę jaką możecie Państwo zaoferować.

Dziękuję,
Magda