Dzień dobry.
Jestem z wykształcenia i zawodu nauczycielem oraz logopedą. Z racji pracy w placówkach oświaty dużo wiem. Niestety zdarza się, że w szkole mojej córki potrafię upomnieć się o swoje prawa, co oczywiście nikomu tam z zatrudnionych to się nie podoba. Teraz doszło znęcanie się nad moim dzieckiem przez rówieśników, a mimo moich uwag, nikt z pracowników tej szkoły nie reaguje. Moja córka tak znienawidziła przychodzenie do tej szkoły, że pojawiły się aż epizody depresyjne, opuszczanie lekcji (50 godzin), opuściła się w nauce, nie chcę być orłem, uważa, że powinna być ostatnia, bo uczniowie z klasy tak o niej myślą, śmieją się z niej itd. Informowałam szkołę na bieżąco o wszystkim, zero reakcji. Prosiłam o informację zwrotną, czy coś się zadziało dobrego w szkole w sprawie mojego dziecka - zero odzewu. Chodzimy na psychoterapię, Pani psycholog zaproponowała kilka rozwiązań, aby pomóc dziecku przełamać lęk związany ze szkołą. Jednym z takich pomysłów było zaproszenie przez nas (rodziców) pedagoga szkolnego przed lekcjami, aby zachęcił dziecko do wyjścia z domu i pójścia do szkoły, nawet siedząc w gabinecie tego pedagoga, ale żeby zachęcić to dziecko do przyjścia na tym etapie chociażby do samego budynku szkoły i nawiązania rozmowy z pedagogiem lub psychologiem szkolnym. Sądziłam, że po poinformowaniu Wychowawczyni o tym, ona zaprosiła nas (męża i mnie) na rozmowę właśnie w tej kwestii. Jak się okazało ani pedagog, ani vicedyrektor nie mieli pojęcia, o czym ja mówię. Tylko mnie wyśmiali jak dzieci w piaskownicy. Mało tego - dokuczali mi swoimi przytykami na temat mojej zmarłej córki sprzed 4 miesięcy (poroniłam). Tak naprawdę w ogóle nie widziałam chęci współpracy z nami, Rodzicami, w sprawie problemów w klasie, tylko mieliśmy przyjąć do wiadomości, że z naszym dzieckiem jest wszystko dobrze. Nawet to, że wspomniałam, że ona czuje się tutaj jako ostatnia i nie chce się uczyć, nie wpłynęło w żaden sposób na te wykształcone Panie. I największa niespodzianka, jakiej dziś doświadczyłam, to wizyta Pań z Opieki Społecznej w sprawie wglądu w sytuację rodzinną. Czy to nie powinno oprzeć się już o sąd? Szkoła umywa ręce od pomocy mojemu dziecku (mało tego, od kilku miesięcy odmawia nam nawet przeniesienia córki z klasy do równoległej klasy, mimo że na początku SAMA Pani Dyrektor to rozwiązanie zaproponowała, a potem pod presją Pani Vicedyrektor się wycofała). Ja próbowałam szukać i kontaktu, i okazywał chęć współpracy z Nauczycielami, no też i czasami wskazałam, gdzie ktoś robi błąd i jakie są moje prawa (też łamali je). Pracowałam w tylu placówkach, a jednak nigdy nie spotkałam się z czymś takim. Po prostu jakby w tej szkole pracowali jacyś zwyrodnialcy i manipulanci, a nie ludzie oddani pracy z dziećmi/uczniami. Proszę o poradę prawną, ponieważ czuję wewnętrznie niezgodę na taką niesprawiedliwość i naprawdę chciałabym zawalczyć o prawdę i uczciwość, a przede wszystkim o dobro mojego dziecka, ale i automatycznie także i innych (bo też już się nasłuchałam historii innych Rodziców uczniów TEJ szkoły, jak i oni byli fatalnie traktowani). Proszę o pomoc. Nie mogę tego tak zostawić. Jestem zdeterminowana na każde działanie, choćby mieli mnie znienawidzić. A najbardziej to chciałabym zostać tam Dyrektorem i walczyć o dobro uczniów i prawa Rodziców, uświadamiając ich o nich. O, przypomniało mi się nawet jeszcze i to, że gdy byłam w Radzie Rodziców, to nigdy przenigdy, ani razu nie zostałam powiadomiona o spotkaniu tejże Rady. Ja znam powód - bali się, że pewnie coś namieszam, mówiąc prawdę. No i to o tak wszystko wygląda. Wiem, że muszę znaleźć prawnika. Ale na ten moment proszę o jakąkolwiek rzetelną poradę. Dziękuję uprzejmie. Paulina