Dzień dobry, mam pytanie odnośnie swojej sytuacji, mam 17 lat warto zaznaczyc ze w roku szkolnym mieszkam w internacie przez co w tygodniu widzę się ze swoimi rodzicami (mamą i jej partnerem)  max 2 dni z czego zazwyczaj i tak 1 dzień pracuję. Sprawa jednak komplikuję się gdy mamy wakacje 80% czasu jestem w domu. Stale zostaje zabierany telefon, karta sim, odlaczane mi wifi "bo w domu nie jest posprzatane" (moja mama jest pedantka, odkurzanie, wycieranie kurzy 4 razy dziennie dla niej jest calkowicie normalne), jak jest zle posprzatane potrafi wywalac z szafek, smietnikow itp. przy czym drze sie i placze a na drugi dzien chwali sie o tym kolezankom ze smiechem? wiadomo ze jest to dosc furstrujace jednak gdyby na tym sie konczylo to pewnie nie pisalabym tego posta.
Moj ojczym jakis miesiac temu bardzo mocno trzymal mnie za ramie (wyszarpal mnie z lozka bo mialam sprzatac mimo poznej godziny, zrobil to na zyczenie mojej mamy), bardzo bolalo, zrobil to tak mocno ze przez dlugi czas xhodzilam z siniakiem, w akcie samoobrony uderzylam go, a on mi oddal. Dodatkowo mam szlaban na wychodzenie z domu bo po pracy wyszlam ze znajomymi na dwie godziny i nic nikomu o tym nie powiedzialam (przypominam ze nie mam telefonu bo moja mama sama mi go zabrala xd, zalatwilam sobie zastepczy ktory nie ma wejscia na karte sim wiec bez wifi i tak nic nie moge zrobic). Wczoraj poszlam przeprosic moja mame za swoje ostatnie zachowanie super wszystko milo ale szlaban nie zostal zniesiony a dodatkowo zablokowala mi dostep do mojego konta w banku gdzie mam wszystkie swoje pieniadze i przychodzi mi tam wyplata. Jestem bez grosza w gotowce. Dodam tez ze mama czesto pozycza ode mnie pieniadze (od stycznia jest mi winna nadal 50 euro a od ubieglego miesiaca 210 zlotych).
Chodze na terapie, mysle ze Pani Terapeutka moglaby potwierdzic kilka rzeczy, chociazby te rekoczyny.

Czy moge cos z tym zrobic? Boje sie ze nikt mi nie uwierzy. Czy jest sens? Czuje sie wykonczona psychicznie. Czy jest mozliwosc chociazby przeprowadzenia sie do babci (mama nie bylaby chetna), lub zamieszkania samej mimo niepelnoletnosci (18 lat koncze w styczniu, nie wiem czy dam rade wytrzymac tyle czasu czy po prostu nie zrobie sobie czegos). Jednak zdaje sobie ze ciezko jest sie utrzymac samej, zwlaszcza ze chodze do szkoly o dosc wysokim poziomie.
Pozdrawiam...