Zgodnie z art. 133 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie samo się utrzymać a uchylenie się od świadczenia alimentacyjnego możliwe jest gdy dziecko jest pełnoletnie i świadczenie jest zbyt uciążliwe dla rodzica. Obowiązek alimentacyjny polega na dostarczeniu środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, może polegać także w całości lub w części na osobistych staraniach zobowiązanego ( rodzica) o jego utrzymanie lub wychowanie.Sąd dokonuje ustalenia alimentów na podstawie osiąganych przychodów: wynagrodzenia premii, dodatków, renty, emerytury i wszelkiego rodzaju odszkodowań, których adresatem jest zobowiązany do świadczeń alimentacyjnych.Sąd bierze również pod uwagę możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego do alimentów. Przez powyższe określenie rozumieć należy nie tylko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskiwane przez zobowiązanego, a także zarobki i te dochody, które osoba ta może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności oraz stosowanie do swoich sił umysłowych i fizycznych. W pani przypadku kwota alimentów może być bardzo niska ale ostatecznie decyzję podejmie sad po rozpoznaniu sprawy.