Jak zatrudnić obcokrajowca w spółce.

Aby można było mówić o powierzeniu legalnego wykonywania pracy cudzoziemcowi, należy spełnić szereg warunków. Od obywatela państwa spoza Unii Europejskiej, Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub Szwajcarii (czyli tzw. kraju trzeciego) wymagamy legalnego pobytu na terytorium Polski w formie uprawniającej do wykonywania pracy oraz zezwolenia na pracę. Można legalnie powierzyć pracę cudzoziemcowi z państwa trzeciego, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące warunki: • pracodawca uzyska zezwolenie na pracę dla danego cudzoziemca (ewentualnie zezwolenie na pracę sezonową), inna możliwość to uzyskanie przez samego cudzoziemca zezwolenia na pobyt czasowy i pracę (tzw. zezwolenia jednolitego); • cudzoziemiec legalnie przebywa na terytorium Polski, tzn. posiada odpowiednie dokumenty pobytowe (np. wizę lub kartę pobytu); • podstawa pobytu cudzoziemca na terytorium Polski pozwala mu na wykonywanie pracy (nie jest to np. wiza turystyczna lub inny dokument wykluczający podjęcie pracy); • wykonywanie pracy przez cudzoziemca nie może odbywać się na innych warunkach lub na innym stanowisku niż określone w zezwoleniu na pracę lub zezwoleniu na pobyt czasowy i pracę (w przypadku zezwolenia na pracę wyjątkowo można powierzyć cudzoziemcowi pracę o innym charakterze lub na innym stanowisku na okresy łącznie nieprzekraczające 30 dni w roku kalendarzowym – pod warunkiem powiadomienia o tym w terminie 7 dni, w formie pisemnej wojewody, który wydał zezwolenie na pracę). • W określonych przypadkach cudzoziemiec jest zwolniony z obowiązku posiadania zezwolenia na pracę. Dotyczy to np. cudzoziemców: •posiadających w Rzeczypospolitej Polskiej: status uchodźcy, ochronę uzupełniającą, zgodę na pobyt ze względów humanitarnych, zgodę na pobyt tolerowany, zezwolenie na pobyt stały lub zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE; •mających ważną Kartę Polaka; •będących małżonkami obywatela polskiego, jeżeli posiadają zezwolenie na pobyt czasowy udzielone w związku z zawarciem małżeństwa; •będących studentami studiów stacjonarnych odbywanych w RP lub absolwentami takich studiów stacjonarnych; •posiadających status absolwenta polskiej szkoły ponadgimnazjalnej (ponadpodstawowej), np. liceum, technikum lub szkoły policealnej. Jeśli cudzoziemiec zamierza przebywać i pracować w Polsce powyżej 3 miesięcy, może on starać się o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę (tzw. zezwolenia jednolitego). Wydanie takiego zezwolenia odbywa się w ramach jednego postępowania administracyjnego i – na podstawie jednego dokumentu – uprawnia cudzoziemca zarówno do pobytu, jak i do pracy w Polsce. W takim przypadku cudzoziemiec nie musi odrębnie ubiegać się o zezwolenie na pobyt (np. wizę), a pracodawca – o zezwolenie na pracę. Obowiązujące przepisy przyjmują zasadę, że dokument pobytowy odpowiedni do wykonywania pracy (wraz z zezwoleniem na pracę, jeśli w danym przypadku jest ono wymagane) stanowi każda wiza wydana przez polskie organy (typu „C” – wiza Schengen, krótkoterminowa lub typu „D” – wiza krajowa, długoterminowa), niezależnie od celu jej wydania oraz każde zezwolenie na pobyt czasowy, z wyjątkiem wiz i zezwoleń wskazanych w przepisach jako wykluczające podjęcie pracy (wymieniono je poniżej). Cudzoziemiec nie może legalnie pracować, gdy przebywa w Polsce na podstawie: • polskiej wizy, której cel wydania został oznaczony symbolem: • „01” – cel turystyczny, • „20” – korzystanie z ochrony czasowej, • zezwolenia na pobyt czasowy udzielonego ze względu na okoliczności wymagające krótkotrwałego pobytu cudzoziemca na terytorium RP (art. 181 ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach). • Pracodawca jest zobowiązany żądać od cudzoziemca przedstawienia przed rozpoczęciem pracy ważnego dokumentu uprawniającego do pobytu na terytorium Polski i przechowywać kopię tego dokumentu: w przypadku zatrudnienia na podstawie umowy o pracę w aktach osobowych pracownika, na zasadach i przez okres obowiązkowego przechowywania tych akt; w razie zawarcia z cudzoziemcem umowy cywilnoprawnej (np. umowy zlecenia lub umowy o dzieło) – przez cały okres wykonywania pracy przez cudzoziemca. • Podstawą pobytu cudzoziemca, który wykonuje pracę na terytorium Polski, może być także ruch bezwizowy. Cudzoziemcy będący obywatelami określonych krajów mogą korzystać z ruchu bezwizowego (tzn. przekraczać granice bez konieczności uzyskania wizy lub innego dokumentu pobytowego) przy wjeździe na terytorium państw obszaru Schengen, w tym również Polski. Przywilej ten obejmuje m.in. obywateli Ukrainy, Mołdawii i Gruzji, ale tylko takich, którzy posiadają paszport biometryczny, wydany zgodnie z normami Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO). Okres, w którym cudzoziemiec może skorzystać z pobytu na podstawie ruchu bezwizowego, to 90 dni w ciągu każdego 180-dniowego okresu – liczy się tu łączny okres przebywania danego cudzoziemca na terytorium wszystkich państw strefy Schengen. Po upływie tego czasu cudzoziemiec, który chce nadal przebywać i wykonywać pracę w Polsce, ma obowiązek posiadać stosowny dokument pobytowy, np. odpowiednią wizę lub zezwolenie na pobyt czasowy. Wykonywanie pracy przez cudzoziemca może odbywać się zarówno na podstawie przepisów kodeksu pracy, jak również kodeksu cywilnego, tj. w ramach: umowy o pracę, pracy tymczasowej, umowy zlecenia, umowy o świadczenie usług lub umowy o dzieło. Wybrana forma umowy musi odpowiadać charakterowi wykonywanej pracy. Jeśli praca cudzoziemca ma cechy charakterystyczne dla stosunku pracy (tzn. odbywa się ona pod kierownictwem pracodawcy oraz w wyznaczonym przez niego miejscu i czasie), nie jest dopuszczalne stosowanie umów cywilnoprawnych. Umowę z cudzoziemcem (zarówno umowę o pracę, jak i cywilnoprawną) należy zawrzeć w formie pisemnej – przed rozpoczęciem pracy przez daną osobę. Przed podpisaniem umowy trzeba przedstawić cudzoziemcowi jej tłumaczenie na język dla niego zrozumiały. W zawartej umowie należy uwzględnić wysokość wynagrodzenia nie niższą od określonej w wydanym dla danego cudzoziemca dokumencie zezwalającym na wykonywanie pracy (zezwoleniu na pracę, oświadczeniu itp.) oraz wypłacać mu wynagrodzenie co najmniej w takiej kwocie. Obowiązujące przepisy nakazują, aby w terminie do 7 dni zgłosić cudzoziemca do ubezpieczeń społecznych oraz ubezpieczenia zdrowotnego i opłacać co miesiąc składki na te ubezpieczenia. Nie dotyczy to umów o dzieło, istnieje jednak obowiązek poinformowania ZUS przez osobę zlecającą dzieło o nawiązaniu takiej umowy – w terminie 7 dni od dnia jej zawarcia.

Dzień dobry, zapraszam do kontaktu, zajmuje się sprawami transgranicznymi, proszę o telefon to omówimy szczegóły Państwa potrzeb: tel: 571507152