Co do zasady, rozwód nie wpływa na prawo do korzystania do ulgi prorodzinnej nawet jeśli dziecko faktycznie przebywa u jednego z rodziców a drugie łoży na dziecko oraz faktycznie wykonuje władzę rodzicielską. Oznacza to, że warunkiem koniecznym do zastosowania ulgi jest wykonywanie władzy rodzicielskiej, a nie samo jej posiadanie czy zachowanie. Pojęć „wykonywanie władzy rodzicielskiej” oraz „przysługiwanie władzy rodzicielskiej” nie można bowiem utożsamiać. W orzeczeniu z dnia 27 lipca 2016r. sygn. akt II FSK 2378/15 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał, że „ (…) dla nabycia prawa do odliczenia ulgi prorodzinnej, konieczne jest łączne spełnienie dwóch przesłanek, to jest posiadanie władzy rodzicielskiej (nawet ograniczonej na podstawie wyroku sądowego) i jej faktyczne wykonywanie w danym roku podatkowym. Czym innym jest bowiem posiadanie władzy a czym innym jej wykonywanie, a to oznacza, że utożsamianie ich na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajduje uzasadnienia. W celu nabycia prawa do przedmiotowej ulgi podatnik powinien wykazać zatem, że w danym roku podatkowym wykonywał, a nie tylko posiadał władzę rodzicielską (…).” Na uwagę zasługuje także uzasadnienie interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 21 lutego 2017r. nr 2461-IBPB-2-2.4511.1117.2016.1.MZA, w której organ podatkowy wskazał, że „(…) wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka (…)”. Sam fakt posiadania przez ojca władzy rodzicielskiej oraz „płacenie alimentów” i sporadyczne kontakty z dziećmi może prowadzić do tego, że nie jest on upoważniony do skorzystania w swoich rozliczeniach podatkowych z ulgi. Gdy ojciec nie sprawuje faktycznej pieczy nad małoletnimi tj. pieczy, która zapewnić winna dzieciom ich prawidłowy rozwój; gdy ojciec nie podejmuje żadnych obowiązków w zakresie zaspokojenia potrzeb fizycznych, edukacyjnych i duchowych dzieci; gdy ojciec widuje dzieci tylko sporadycznie, a działania jego sprowadzają się tylko do płacenia alimentów; gdy ojca nie interesują żadne inne wydatki jakie ponosi matka w związku z wychowywaniem dzieci, a związane z ich edukacją, zdrowiem, nauką, wypoczynkiem i in.; gdy ojciec dzieci nie interesuje się osiągnięciami ich w szkole, nie uczestniczy w żaden sposób w ich życiu szkolnym, nie pojawia się w ogóle na „wywiadówkach”; nie interesuje się ich stanem zdrowia, to w takich sytuacjach istniej możliwość wykazania, że ulga winna w 100% przysługiwać matce, która faktycznie wykonuje (realizuje) samodzielnie władzę rodzicielską.