Dzień dobry, jeśli dobrze rozumiem to Pani Partner jest w związku małżeńskim z Polką i rozwód miałby się odbyć według prawa polskiego? Stanowczo odradzałbym kłamanie w sądzie i to na własną niekorzyść. Zeznając, że zdradza żonę może spowodować jedynie, że rozwód zostanie orzeczony z jego wyłącznej winy. Zeznając zaś, że wziął ślub by uzyskać dokumenty naraża się na donos małżonki do Urzędu ds. Cudzoziemców. W niniejszej sprawie istotna będzie treść art. 56 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego zgodnie z którym: § 1. Jeżeli między małżonkami nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia, każdy z małżonków może żądać, ażeby sąd rozwiązał małżeństwo przez rozwód. § 2. Jednakże mimo zupełnego i trwałego rozkładu pożycia rozwód nie jest dopuszczalny, jeżeli wskutek niego miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków albo jeżeli z innych względów orzeczenie rozwodu byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. § 3. Rozwód nie jest również dopuszczalny, jeżeli żąda go małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia, chyba że drugi małżonek wyrazi zgodę na rozwód albo że odmowa jego zgody na rozwód jest w danych okolicznościach sprzeczna z zasadami współżycia społecznego. Pani Partner może nie osiągnąć zakładanego celu (paragraf trzeci), a jednocześnie przysporzyć sobie kłopotów. Wystarczyłoby, żeby zostały spełnione przesłanki z paragrafu pierwszego, czyli by zupełny rozkład pożycia małżeńskiego obejmował - co do zasady - wszystkie więzi łączące małżonków, to jest duchowe, fizyczne i gospodarcze. Toteż, uciekanie się do tak drastycznych metod jak opisane przez Panią, wydaje się niepotrzebne. Odpowiadając na pytanie czy da się Mu jakoś pomóc, należy stwierdzić, że wykracza to poza rolę prawnika. Jedyne co można zrobić, to nakłonić Go do poszukiwania innej drogi uzyskania rozwodu.