Szanowna Pani, Renta z tytułu niezdolności pracy przysługuje osobie, która stała się niezdolna do pracy, czy to wskutek choroby, czy wypadku przy pracy. Prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnia łącznie następujące warunki: został uznany za niezdolnego pracy; ma wymagany – stosowany do wieku, w którym powstała niezdolność do pracy – okres składkowy i nieskładkowy; niezdolność do pracy powstała w okresach składkowych (np. ubezpieczenia, zatrudnienia) lub nieskładkowych (np. w okresie pobierania zasiłku chorobowego, opiekuńczego, świadczenia rehabilitacyjnego), określonych w art. 57 ust. 1 pkt 3 ustawy emerytalnej, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów. Okres składkowy i nieskładkowy wymagany do przyznania renty uzależniony jest od wieku osoby, w jakim powstała niezdolność do pracy. Okres ten wynosi: 1 rok, jeśli niezdolność do pracy powstała przed ukończeniem 20 lat; 2 lata, jeśli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 20 do 22 lat; 3 lata, jeśli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 22 do 25 lat; 4 lata, jeśli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 25 do 30 lat; 5 lat, jeśli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 30 lat. Wymóg powstania niezdolności do pracy w określonym ustawą emerytalną czasie nie obowiązuje w stosunku do osoby, która spełnia łącznie następujące warunki: została uznana za całkowicie niezdolną do pracy, spełnia warunek posiadania wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego oraz legitymuje się co najmniej 20-letnim (w przypadku kobiety) i 25-letnim (w przypadku mężczyzny) okresem składkowym i nieskładkowym.