Szanowna Pani, Świadczenie z funduszu alimentacyjnego przysługuje, jeżeli dochód rodziny w przeliczeniu na osobę w rodzinie nie przekracza kwoty 725zł (art. 9 ust. 2 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów). Kolejną istotną kwestią jest fakt, iż świadczenie z funduszu alimentacyjnego nie przysługuje i nie może być przyznane, gdy osoba nie posiada miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W związku z powyższym niespełnienie wskazanych wyżej przesłanek skutkować będzie wydaniem decyzji odmownej. Odnosząc się do kwestii dotyczącej ustalenia aktualnego miejsca zamieszkania dłużnika, można zwrócić się o pomoc do ambasady lub konsulatu. W celu wszczęcia poszukiwania dłużnika alimentacyjnego osoba uprawniona powinna przesłać do odpowiedniego konsulatu wniosek, załączając orzeczenie sądu polskiego oraz w miarę możliwości podać ostatnie znane bądź przypuszczalne miejsce pobytu na terytorium danego państwa dłużnika alimentacyjnego. W przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów na dziecko, można również rozważyć wystąpienie z pozwem o alimenty przeciwko dziadkom. Obowiązek alimentacyjny dziadków może powstać w przypadku, gdy ojciec mimo możliwości wypełniania obowiązku alimentacyjnego, nie wywiązuje się ze swych obowiązków, wobec czego uzyskanie środków utrzymania jest niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami. Są to alimenty uzupełniające, które mają stanowić świadczenie dodatkowe i nie zwalniają ono ojca dziecka od płacenia zasądzonych alimentów. Obowiązek ten powstanie jednak dopiero wówczas, gdy mimo pełnego wykorzystywania przez rodzica swych możliwości zarobkowych nie jest on w stanie samodzielnie zaspokoić wszystkich usprawiedliwionych potrzeb dziecka, wskutek czego mogłoby ono znaleźć się w niedostatku (art. 133 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Można również rozważyć zgłoszenie zawiadomienia o podejrzeniu popełniania przestępstwa. Zgodnie z art. 209 § 1 Kodeksu karnego, kto uporczywie uchyla się od wykonania ciążącego na nim z mocy ustawy lub orzeczenia sądowego obowiązku opieki przez niełożenie na utrzymanie osoby najbliższej lub innej osoby i przez to naraża ją na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.