Od 2002r jestem rodziną zastępczą dla 2 siostrzeńców - w tej chwili 18-latków. Do niedawna nie był znany adres zamieszkania biologicznych rodziców. Ojciec od 18 lat ma zasądzone alimenty, których nie płaci i do niedawna nie było znane jego miejsce zamieszkania (od czasu do czasu przychodziły pisma z prokuratury o ściganiu). Matka do niedawna żyła na ulicy więc tu również nie dało się ustalić miejsca zamieszkania. W 2012r PCPR pozwał ją o alimenty, ale ze względu na "braki formalne" - czyli brak miejsca zamieszkania alimentów nie przyznano i na tym sprawa się zakończyła. PCPR przez cały czas tłumaczył nam że wg prawa jeśli miejsce zamieszkania rodziców nie jest znane alimentów się nie uzyska. Mało tego, gdy w końcu ustalono miejsce zamieszkania ojca, PCPR poinformował nas że aby uzyskać alimenty - tym razem z banku alimentacyjnego - musi być znane miejsce zamieszkania obojga rodziców (jeśli żyją)co w tym przypadku było trudne do stwierdzenia. W związku z tym, że chłopcy już są pełnoletni (zdaniem PCPRu to warunek) mogli sami złożyć wniosek o alimenty, których jeśli rodzicę nie będą płacić, to zapłaci bank alimentacyjny. Wtedy złożyliśmy odpowiednie dokumenty do komornika by ostatecznie uzyskać od niego zaświadczenie o "bezskuteczności egzekucji" alimentów od ojca. Kilka m-cy temu ustalono adres zamieszkania matki, więc chłopcy zaraz złożyli wniosek o alimenty. 15.03.2017 zakończyła się rozprawa na której dowiedziałam się od sędzi że wcale nie musi być znany adres zamieszkania rodziców aby otrzymać alimenty(ustala się wówczas kuratora) i chłopcy nie musieli osiągnąć pełnoletności aby ostatecznie otrzymać alimenty z banku alimentacyjnego.
Proszę o informację czy faktycznie PCPR zaniedbał sprawę i czy w takiej sytuacji można tą instytucję zaskarżyć. Chciałabym też wiedzieć czy można zrobić coś aby zaległe alimenty zostały wypłacone