Ojciec dziecka płaci dobrowolnie alimenty na dziecko w kwotach 150-200 euro/miesiąc. Pracuje w Irlandii stąd obca waluta chociaż nigdy że mną nie ustalał jej. Na początku, tj. kiedy synek nie miał nawet roku, zgodziłam się na kwotę 600 zł. Z czasem ojciec jednak był w stanie płacić mi 800 zł. Oprócz tego pobierał z Irlandii Child Benefit - w tamtym czasie było to 160 euro, do tej kwoty dokładał od siebie 40 euro i 200 euro przelewał mi na konto tutułem alimentów. Nigdy nie dostałam od niego łącznej kwoty alimentów +child Benefit. Obecnie kwestię alimentów chciałabym uregulować prawnie. Po pierwsze :kwoty są różne, po drugie : ojciec mojego dziecka wstąpił w związek małżeński z kolejną kobietą(my nie byliśmy małżeństwem) i po trzecie :już nie raz odgrażał, że jak skończy pracę w Irlandii to będzie mniej mi płacił bo go stać nie będzie. Obecnie moje dziecko ma 9 lat więc i potrzeby rosną. Dodam, że obecnie to ja otrzymuję Child Benefit w kwocie 300 euro /3 miesiące, aby nie powtórzyła się sytuacja. W tym roku planuję zakończyć pracę i IRl (jest kierowcą) więc obawiam się, jego groźby o obniżeniu kwoty spełni. Obawiam się, być może zechce jeszcze powiększyć rodzinę. Jestem gotowa na kwotę alimentów 800 zł. Ugoda by mnie satysfakcjonowała. Czy jeżeli ojciec dziecka na nią się zgodzi, jest potrzebna rozprawa w sądzie? Czy kwota, o którą wnioskuję, jest na mała/ za duża. Ja zarabiam na rękę 3200 zł., ojciec mojego dziecka od 600 do 800 euro tygodniowo. Dodam, że nie mieszkam sama, a z rodzicami. Dziecko ma swój pokój, ja już nie. Chcę zatem kupić nam mieszkanie na kredyt. To będzie dla mnie, przy dorastajacym dziecku, spore obciążenie. Rata kredytu to jakieś 700 zł. Więc, w takiej sytuacji, nie będę mogła już zaspokoić wszystkich potrzeb dziecka jak teraz. Dziecko ma stwierdzonyzespół Aspergera, choruje na astmę i alergię. Jego ojciec odwiedza go 3-4 razy do roku. Nie pyta mnie w ogóle o synka. O zdrowie itp. Ja sama nie wychodzę z taką inicjatywą. mCzy to święta czy rodziny. Ostatnio synek dostał życzenia pisemne na messeger. Od spotkania do spotkania zero kontaktu. Ze mną ustala, kiedy weźmie dziecko, do synka, w tym temacie, nie zadzwoni. Jak przyjeżdża po niego nawet się z dzieckiem nie przywita. Zapakuje i pojedzie. Jak synek był młodszy musiałam go wręcz smuszać do tych wyjazdów. Raz zdążyło się, że nie pojechał, bo mi się rozpłakał, że nie chce. Oczywiście, kiedy wracał mówił, że było fajnie, jednak stres związany z wyjazdem zawsze jest.