Okazjonalny wynajem a obowiązek założenia działalności gospodarczej.

W systemie prawa funkcjonuje co najmniej kilka definicji "działalności gospodarczej" co niewątpliwie nie ułatwia wynajmującym życia. Definicje te są treściowo do siebie zbliżone jednakże nie tożsame. Łącznikiem pomiędzy nimi jest jeden z elementów koniecznych do przyjęcia danej działalności za "gospodarczą", tj. jej "zorganizowany i ciągły" charakter. Istotnie, jak wspomina się w pytaniu, najnowsze orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego wydaje się iść w kierunku liberalizacji wykładni tego pojęcia w kontekście najmu. I tak, tytułem przykładu, w uchwale podjętej w składzie siedmiu sędziów z 24 maja 2021 r., sygn. akt II FPS 1/21, sformułowana została teza, zgodnie z którą przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze są zaliczane bez ograniczeń do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f., chyba że stanowią składnik majątkowy mienia osoby fizycznej, który został przez nią wprowadzony do majątku związanego z wykonywaniem działalności gospodarczej. Formułując taką tezę Naczelny Sąd Administracyjny dodał, że zasadą jest zakwalifikowanie przychodów do źródła - najem. Wyjątkiem jest natomiast sytuacja, w której podatnik, z uwagi na zakwalifikowanie wynajmowanych składników majątku do kategorii związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą, osiąga przychody z najmu w ramach źródła przewidzianego w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. (przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej). Decydujący zatem dla tego rozróżnienia pomiędzy najmem rzeczy w ramach zarządu majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą (nazywanym także niekiedy potocznie "prywatnym" lub "osobistym"), a najmem rzeczy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest zamiar samego podatnika. To on decyduje o tym czy "powiązać" określone składniki swojego mienia z wykonywaniem działalności gospodarczej, czy też zachować je w zarządzie majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą i oddać np. w najem. Jak wskazano z kolei w wyroku NSA z 20 października 2020 r. w sprawie II FSK 1647/18 (publ. CBOSA): "(...) konstytutywnym elementem najmu jest jego ciągłość, powtarzalność wzajemnych świadczeń tak wynajmującego jak i najemcy. Z jednej strony jest to obowiązek stałego, ciągłego utrzymania przedmiotu najmu w należytym stanie, a z drugiej zapłata, najczęściej periodycznie świadczeń w postaci czynszu. Wobec tego czynsz najmu w takim przypadku jako pożytek cywilny związany jest przede wszystkim z posiadaniem określonego majątku, a nie aktywnością w zakresie wykonywania działalności gospodarczej, której nie można rozciągać na inne formy zarobkowania i uzyskiwania dochodu". Tak więc również najem prowadzony w sposób zorganizowany i ciągły nie oznacza automatycznie, że jest on wykonywany w ramach prowadzenia działalności gospodarczej. Należy zatem zgodzić się, co do zasady, z wyrażonym tu poglądem o konieczności ostrożnego formułowania tez co do "gospodarczego" charakteru najmu. Słusznym działaniem byłoby z pewnością zasięganie w takich kwestiach porady prawnika, w szczególności doradcy podatkowego.

Czy świadczenie usługi najmu krótkoterminowego jest działalnością gospodarczą? Ustawa prawo przedsiębiorców: Art. 3. Działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły. Art. 4. 1. Przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonująca działalność gospodarczą. Świadczenie usług polegających na udostępnianiu miejsca noclegowego (najem krótkotrwały, na doby) – wykonywane w sposób ciągły i zorganizowany, mający na celu zarobek – jest działalnością gospodarczą. Sporadyczne wynajmowanie, co do zasady nie łapie się pod termin ciągłości. Najem krótkoterminowy należy zaklasyfikować do symbolu 55.20 PKWiU “Obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania”. W kategorii tej mieści się m.in. zakwaterowanie w cyklu dziennym lub tygodniowym w specjalnie wydzielonych umeblowanych pokojach lub pomieszczeniach umożliwiających mieszkanie, przygotowywanie posiłków oraz spanie lub z warunkami do gotowania bądź wyposażonymi kuchniami. PODSUMOWUJĄC: świadczenie usług przez booking jest działalnością gospodarczą. Potwierdza to stanowisko większości urzędów skarbowych. Czy jest obowiązek zakładania działalności gospodarczej świadcząc usługi na booking.com? Prowadzenie działalności gospodarczej co do zasady wymaga założenia działalności gospodarczej. WYJĄTEK: USTAWA PRAWO PRZEDSIĘBIORCÓW Art. 5. 1. Nie stanowi działalności gospodarczej działalność wykonywana przez osobę fizyczną, której przychód należny z tej działalności nie przekracza w żadnym miesiącu 75% kwoty minimalnego wynagrodzenia, i która w okresie ostatnich 60 miesięcy nie wykonywała działalności gospodarczej. Podsumowanie: Osoba faktycznie prowadząca działalność gospodarczą nie musi dokonywać jej rejestracji. Warunkiem jednak jest kryterium przychodowe (czyli liczy się wszystko, co się dostało z booking, nie odejmuje się żadnych kosztów do tego kryterium). Do limitu przychodów uprawniających do prowadzenia działalności nierejestrowanej wlicza się przychody należne, nawet jeśli nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane (klient jeszcze nie zapłacił za towar). Limit przychodów dla działalności nieewidencjonowanej w 2024 roku zmieni się dwa razy. Od stycznia do czerwca 2024 roku wynosi 3181,50 zł, a od lipca 2024 roku – 3225 zł. Wszystkie czynności może wykonywać osoba, która nie prowadziła wcześniej działalności gospodarczej. Tylko taka osoba może prowadzić działalność nierejstrowaną. Jak rozliczyć działalność nierejestrowaną? Rozlicza się przychody z działalności nierejestrowanej (po odliczeniu kosztów) w zeznaniu rocznym PIT-36 według skali podatkowej. Do kosztów zalicza się prowizje zapłacone booking.com oraz wydatki na utrzymanie wynajmowanego mieszkania (media, sprzątanie, pranie itp.). Wszelkie wydatki powinny być udokumentowane. Rachunki i faktury w działalności nierejestrowej Na żądanie kupującego masz obowiązek wystawić klientowi rachunek. Rachunek powinien zawierać co najmniej: • numer kolejny • datę wystawienia • dane sprzedawcy i nabywcy • nazwę usługi • kwotę do zapłaty.