Oto meritum:
Zostało przerwane kolejne zwolnienie powypadkowe 182 dni, gdzie niezdolność do pracy cały czas występuje i NIE MA ROKOWAŃ na POPRAWĘ (zaświadczenia lekarza prowadzącego), co ma pokrycie EWIDENTNE w PROGRESJI zarówno dot. schorzeń somatycznych (2 skierowania na operacje) oraz sfery psychicznej (zdiagnozowany Zespół Stresu Pourazowego).

W uzasadnieniu odmowy:
cyt." Z posiadanej dokumentacji wynika, że była Pani niezdolna do pracy od dnia 02-12-2016r do dnia 01-06-201r i od dnia 28-07-2017 do dnia 15-09-2017r. W związku z tym, że ponowna niezdolność do pracy powstała nie później niż w ciągu 60 dni od ustania poprzedniej i spowodowana jest tą samą chorobą, okres niezdolności przypadający przed przerwą i po przerwie podlega zaliczeniu do jednego okresu zasiłkowego. Pełny okres zasiłkowy wynoszący 182 dni wykorzystała Pani z dniem 01---6-2017.....osoba niezdolna do pracy może ubiegać się o rentę z tytułu niezdolności do pracy."

STAN FAKTYCZNY:
Przed zakończeniem w/w zwolnienia powypadkowego 182 dni w maju złożyłam kolejny wniosek o rentę powypadkową. 29 grudnia 2017r oraz 8 stycznia 2018r miałam badanie orzecznicze w ZUS dot. przedmiotowej renty. Na wstępie usłyszałam od orzecznika cyt,: "..jaka renta(de facto przyznana i następnego dnia cofnięta jako wadliwość orzeczenia), przecież za kilka dni osiąga Pani wiek emerytalny. "
Faktycznie 30 stycznia br. osiągnę wiek emerytalny. Efekt: odmowa praw do renty.

Przez te minione pół roku, oprócz tego, że NIEZDOLNOŚĆ do PRACY przybrała na sile, to ZUS pozostawił mnie bez środków do życia.

Chcę wnieść pismo o uruchomienie w/w zwolnienia powypadkowego 182 dni PRZERWANEGO.

Jeszcze raz proszę o POMOC!