Po zapoznaniu się z Pana sytuacją, rekomendowaną aktywnością będzie podjęcie starań o orzeczenie wobec Pana tzw. upadłości konsumenckiej. Od razu na wstępie muszę jednak zastrzec, że Pana sprawa ma charakter skomplikowany i zdecydowanie odradzamy zajmowanie się nią wyłącznie we własnym zakresie. Sugerujemy zwrócenie się do właściwej dla Pana miejsca zamieszkania Okręgowej Rady Adwokackiej lub Okręgowej Izby Radców Prawnych, gdzie może Pan uzyskać stosowną pomoc. Do rozważenia pozostaje również próba uzyskania bezpłatnej pomocy, zgodnie z niedawną nowelizacją przepisów w tym zakresie: https://darmowapomocprawna.ms.gov.pl/pl/nieodplatna-pomoc-prawna/mapa-punktow-pomocy/ Odnośnie do samej upadłości konsumenckiej. Zostaje ona ogłaszana przez właściwy wydział gospodarczy Sądu Rejonowego, na wniosek dłużnika. Upadłym w tym trybie może być wyłącznie osoba fizyczna, która jest osobą fizyczną i nie prowadzi działalności gospodarczej lub przestała być wspólnikiem osobowej spółki handlowej (tzn. wspólnicy w spółce jawnej, partnerskiej oraz komplementariusze w spółce komandytowej, komplementariusze w spółce komandytowo-akcyjnej, komandytariusze i akcjonariusze w spółce komandytowo-akcyjnej odpowiadający jak komplementariusze), jeżeli od dnia wykreślenia z właściwego rejestru upłynął rok. Wniosek dłużnika powinien zawierać: 1) imię i nazwisko, miejsce zamieszkania oraz numer PESEL dłużnika, a jeśli dłużnik nie posiada numeru PESEL - dane umożliwiające jego jednoznaczną identyfikację; 2) wskazanie miejsc, w których znajduje się majątek dłużnika; 3) wskazanie okoliczności, które uzasadniają wniosek i ich uprawdopodobnienie - mają to być jednak okoliczności ściśle związane z zadłużeniem; 4) aktualny i zupełny wykaz majątku z szacunkową wyceną jego składników; 5) spis wierzycieli z podaniem ich adresów i wysokości wierzytelności każdego z nich oraz terminów zapłaty; 6) spis wierzytelności spornych z zaznaczeniem zakresu w jakim dłużnik kwestionuje istnienie wierzytelności; wskazanie wierzytelności w spisie wierzytelności spornych nie stanowi jej uznania; 7) listę zabezpieczeń ustanowionych na majątku dłużnika wraz z datami ich ustanowienia, w szczególności hipotek, zastawów i zastawów rejestrowych; 8) oświadczenie dłużnika, że nie zachodzą okoliczności wskazane w art. 491(4) ust. 2 i 3 ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze - to znaczy takie przesłanki, które uzasadniają oddalenie wniosku - o czym w dalszej części. Sąd oddali wniosek dłużnika, jeśli - dłużnik z własnej winy lub rażącego niedbalstwa doprowadził do swojej niewypłacalności lub ją zwiększył - np. celowo zaciągnął zobowiązanie pomimo braku zamiaru spłaty; - w stosunku do dłużnika prowadzono postępowanie upadłościowe według przepisów tytułu niniejszego, jeżeli postępowanie to zostało umorzone z innych przyczyn niż na wniosek dłużnika - np. dłużnik nie wywiązał się z postanowień wydanych w ramach poprzedniego postępowania; - w stosunku do konsumenta we wcześniejszym konsumenckim postępowaniu upadłościowym uchylono plan spłaty; - konsument miał obowiązek złożyć wniosek o ogłoszenie upadłości jako przedsiębiorca, a tego nie zrobił; - konsument podał we wniosku nieprawdziwe lub niezupełne dane; - w okresie 10 lat przed dniem złożenia wniosku, względem konsumenta toczyło się już konsumenckie postępowanie upadłościowe, które zakończyło się całościowym lub częściowym oddłużeniem; - czynność prawna dłużnika została prawomocnie uznana za dokonaną z pokrzywdzeniem wierzycieli; Sąd rozpatruje wniosek wierzyciela, rozważa przesłanki ogłoszenia upadłości. Należy jednak pamiętać o skutkach ogłoszenia upadłości: - wraz z ogłoszeniem upadłości cały majątek konsumenta staje się „masą upadłości”, zarządzaną przez wyznaczonego przez sąd syndyka – oznacza to, że konsument nie może swobodnie rozporządzać swoim majątkiem (np.: sprzedać samochodu); - upadły ma obowiązek wskazać i wydać syndykowi cały majątek, dokumentację dotyczącą majątku i rozliczeń oraz korespondencję – w przeciwnym razie postępowanie upadłościowe zostanie umorzone, co uniemożliwi konsumentowi skorzystania z możliwości oddłużenia w przeciągu następnych dziesięciu lat; - w skład masy upadłości wchodzi również wynagrodzenie za pracę upadłego w części niepodlegającej zajęciu; - po ogłoszeniu upadłości syndyk sporządza inwentaryzację majątku masy upadłości, a następnie przystępuje do sprzedaży majątku upadłego konsumenta – za wyjątkiem przedmiotów pierwszej potrzeby – wyłączonych spod egzekucji. Syndyk będzie więc sprzedawał wszystkie wartościowe przedmioty: nieruchomości, samochody, wartościowy sprzęt RTV i AGD, który nie jest niezbędny do prowadzenia gospodarstwa domowego; - wraz z ogłoszeniem upadłości wymagalne (natychmiastowo płatne) stają się wszelkie (zarówno pieniężne, jak i niepieniężne) zobowiązania konsumenta – np.: kredyt wzięty „na raty”, będzie natychmiastowo płatny w pełnej wysokości; - wraz z ogłoszeniem upadłości konsument będzie mógł zawierać tylko drobne umowy życia codziennego (zakupy żywności, środków czystości itp.), które pokrywane będą przez upadłego z tych funduszy, które nie podlegały zajęciu przez syndyka; - po ogłoszeniu upadłości działania podejmowane przez konsumenta mogą mieć wpływ na decyzję sądu – bezpodstawne zwolnienie się z pracy może doprowadzić do umorzenia postępowania upadłościowego i braku szansy na oddłużenie; - ogłoszenie upadłości wstrzymuje postępowania sądowe i egzekucyjne prowadzone przeciwko konsumentowi; do postępowań będzie mógł wstąpić syndyk, który będzie reprezentował konsumenta i jego interesy. Jeżeli w skład masy upadłości wchodzi lokal mieszkalny albo dom jednorodzinny, w którym zamieszkuje upadły, a konieczne jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych upadłego i osób pozostających na jego utrzymaniu, z sumy uzyskanej z jego sprzedaży wydziela się upadłemu kwotę odpowiadającą przeciętnemu czynszowi najmu lokalu mieszkalnego w tej samej lub sąsiedniej miejscowości za okres od dwunastu do dwudziestu czterech miesięcy.