Porada w sprawie skorzystania urlopu na żądanie.

Pytanie z dnia 19 stycznia 2023

Dzień dobry. Mój przypadek wygląda następująco. Chciałem skorzystać z urlopu na żądanie. Postanowiłem więc telefonicznie poinformować bezpośredniego przełożonego o tym fakcie lecz nie odebrał telefonu. Napisałem więc SMS że dziś nie będzie mnie w pracy bo mam pilną sprawę do załatwienia jednak tutaj również nie otrzymałem żadnej zwrotnej wiadomości że urlop został udzielony bądź odmówiony. Kolejne próby kontaktu telefonicznego również spełzły na niczym bo poprostu wyłączył telefon. Zaznaczam że było to kilka godzin przed rozpoczęciem pracy. Czy w takiej sytuacji mam prawo nie stawić się w pracy jeśli nie uzyskałem ani zgody ani odmowy a przełożony poprostu zignorował moją prośbę i się do niej nie odniósł? I czy pracodawca może notorycznie odmawiać możliwość skorzystania z urlopu na żądanie zasłaniając się tym że ma takie prawo? Zaznaczę że pracuję w zakładzie pracy który zatrudnia setki pracowników i nie jest to małe przedsiębiorstwo gdzie brak jednego pracownika może rzeczywiście działać na szkodę firmy.

Dzień dobry. Sprawa nie jest niestety jednoznaczna i możliwe są tu różne rozstrzygnięcia. Zgodnie z aktualną linią orzeczniczą Sądu Najwyższego - "dla korzystania z urlopu na żądanie w sposób zgodny z prawem niezbędna jest decyzja pracodawcy o udzieleniu tego urlopu. W wyroku z 16.09.2008 r., II PK 26/08, Sąd Najwyższy przyjął, że rozpoczęcie urlopu na żądanie przed udzieleniem go przez pracodawcę może być uznane za nieusprawiedliwioną nieobecność w pracy, będącą ciężkim naruszeniem podstawowych obowiązków pracowniczych w rozumieniu art. 52 § 1 pkt 1 k.p. W uzasadnieniu do wyroku z 16.12.2008 r., I PK 88/08 254 , Sąd Najwyższy uznał z kolei, że czasowa nieobecność osób uprawnionych do udzielenia pracownikowi urlopu wypoczynkowego nie usprawiedliwia jego rozpoczęcia bez zgody pracodawcy. Natomiast w uzasadnieniu do wyroku z 22.11.2018 r., II PK 199/17 255 , Sąd Najwyższy przyjął, że udzielenie urlopu na żądanie, ze względu na nierozstrzygnięcie tej kwestii przez ustawodawcę, może nastąpić pisemnie, ustnie, a także w sposób dorozumiany. Jeśli u pracodawcy obowiązuje akceptowana przez niego praktyka, że samo złożenie przez pracownika wniosku o urlop na żądanie jest równoznaczne z jego udzieleniem, to praktykę taką można uznać za oznaczającą dorozumiane podjęcie decyzji z art. 167(2) k.p. Jak stwierdził Sąd Najwyższy, „[...] brak jakichkolwiek racji za kontestowaniem tego rodzaju formy udzielania urlopów. W orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjmuje się bowiem, że rygory wynikające z art. 167(2) k.p. mogą zostać złagodzone przez odpowiednie postanowienie regulaminu pracy albo przyjętą u pracodawcy praktykę zakładową (zwyczaj)” A. Kosut [w:] Kodeks pracy. Komentarz. Tom II. Art. 94-304(5), wyd. VI, red. K. W. Baran, Warszawa 2022, art. 167(2). Pozdrawiam. Adw. Tomasz R. Weigt, tel. 601-225-208

Odpowiedź nr 1 z dnia 24 stycznia 2023 18:31 Zmodyfikowano dnia: 24 stycznia 2023 18:31 Obejrzało: 123 osób

Czy uznajesz odpowiedź za pomocną?

Nie udało się wysłać odpowiedzi.

Podziękowałeś prawnikowi

Chcę dodać odpowiedź

Jeśli jesteś prawnikiem zaloguj się by odpowiedzieć temu klientowi
Jeśli Ty zadałeś to pytanie, możesz kontynuować kontakt z tym prawnikiem poprzez e-mail, który od nas otrzymałeś.