Postępowanie karne. Sprzedaż alkoholu nieletnim.

Dzień Dobry,
Policja prowadziła postępowanie przeciwko właścicielowi sklepu o sprzedaż alkoholu nieletnim, gdzie bylem wezwany jako świadek. Aby pomóc organom ścigania przyznałem się, że kupiłem 1 piwo ja i mój kolega. Policja wobec właściciela sklepu umorzyła postępowanie, ale wobec nas jako nieletni 17 lat, z urzędu do Sądu przesłała sprawę o demoralizacje tj. picie alkoholu. W sądzie przyznalismy się, że kupiliśmy po jednym piwie i wypilismy go. Sąd zastosował wobec nas środek wychowawczy w postaci UPOMNIENIA. Pytanie : Czy Sędzia nie mógł umorzyc w/w postępowania. Czy musiał zastosować taki środek wychowawczy? Dla mnie jako ucznia który wczesniej nie miał konfliktu z prawem, uczacego się dobrze wychowujacego w normalnej rodzinie (opinia szkoły, kuratora bardzo dobra) zostałem ukarany za to, że kupiłem i wypiłem jedno piwo. Zostałem ukarany częściowo za demoralizacje, gdzie definicja mówi, że to musi być ciąg powtarzających się zdarzeń a to był jednorazowy incydent. Sąd ukarał mnie za to, że sam się przyznałem wyraziłem skruche, zrobiłem to w dobrej intencji mysląc, że konsekwencje poniesie tylko właściciel sklepu. Sąd ukarał mnie i moich rodziców a jak mówią przepisy powinien kierować się dobrem dziecka. Dla mnie to już była kara, że przychodziły listy z Sądu, kurator w domu, opinia szkoły. Wiem, że upomnienie to najniższy środek wychowawczy jaki mógł zastosować Sąd, ale czy musiał nie mógł umorzyć postępowania. Czy powinienem się odwołać do Sądu drugiej instancji. Czy coś to da? Wskazać, że to był jednorazowy incydent nie jestem zdemoralizowany, zrobiłem to w dobrej wierze, aby pomóc organom ścigania, zostałem ukarany już poprzez te wszystkie pisma opinie, wywiady. Również moi rodzice zostali ukarani, zepsułem im opinię.