Właściwość miejscową sądu w sprawach małżeńskich wyznacza art. 41 kodeksu postępowania cywilnego. Zgodnie z tym przepisem powództwo ze stosunku małżeństwa wytacza się wyłącznie przed sąd, w którego okręgu małżonkowie mieli ostatnie wspólne miejsce zamieszkania, jeżeli choć jedno z nich w tym okręgu jeszcze stale przebywa. W braku tej podstawy wyłącznie właściwy jest sąd miejsca zamieszkania strony pozwanej, a gdy tej podstawy nie ma - sąd miejsca zamieszkania powoda. Powyższy przepis określa wyłączną właściwość miejscową sądu w sprawach małżeńskich. Oznacza to, że jeżeli mąż nadal przebywa w okręgu sądu, w którym małżonkowie mieli ostatnie wspólne miejsce zamieszkania, wówczas pozew można wytoczyć wyłącznie przed ten sąd. Jeżeli mąż mieszka już w innym okręgu sądu, wówczas właściwy do rozpoznania jest sąd jego miejsca zamieszkania. Dopiero gdy tego miejsca nie da się ustalić (gdyż np. mąż na stałe wyjechał z kraju), właściwy jest sąd miejsca zamieszkania powoda.

Oczywiście istnieje możliwość dokonania rozwodu na terenie RP, pod warunkiem spełnienia przesłanki dotyczącej miejsca zamieszkania. Po jej spełnieniu możliwe będzie orzeczenie rozwodu na terenie RP, co przyspieszy czas postępowania i obniży koszty.