Przedawnienie zadłużenia.

Dzień dobry, w trakcie prowadzenia egzekucji termin przedawnienia nie biegnie. W sprawie rozłożenia na raty trzeba się kontaktować bezpośrednio z wierzycielem. Jeśli potrzebuje Pan w tej sprawie pomocy prawnej, zapraszam do kontaktu z kancelarią. Pozdrawiam, adwokat Bernadetta Parusińska- Ulewicz adwokat@kancelariaulewicz.pl tel.: 663-182-634

Roszczenie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu lub innego organu powołanego do rozpoznawania spraw danego rodzaju przedawnia się z upływem lat sześciu lat (poprzednio do dnia 9 lipca 2018 r. – dziesięć lat). Bieg terminu przedawnienia roszczenia zostaje przerwany przez wszczęcie postępowania egzekucyjnego przez komornika sądowego. Dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli: 1) przeczy zdarzeniom, na których oparto wydanie klauzuli wykonalności, a w szczególności gdy kwestionuje istnienie obowiązku stwierdzonego tytułem egzekucyjnym niebędącym orzeczeniem sądu albo gdy kwestionuje przejście obowiązku mimo istnienia formalnego dokumentu stwierdzającego to przejście; 2) po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może oprzeć powództwo także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, na zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zgłoszenie tego zarzutu w sprawie było z mocy ustawy niedopuszczalne, a także na zarzucie potrącenia; 3) małżonek, przeciwko któremu sąd nadał klauzulę wykonalności na podstawie art. 787 nadanie klauzuli wykonalności przeciwko małżonkowi dłużnika z ograniczeniem jego odpowiedzialności do majątku wspólnego, wykaże, że egzekwowane świadczenie wierzycielowi nie należy się, przy czym małżonkowi temu przysługują zarzuty nie tylko z własnego prawa, lecz także zarzuty, których jego małżonek wcześniej nie mógł podnieść. Komornik prowadzi egzekucję komorniczą na dłużniku w ramach czynności, jakie komornikowi zlecił sam wierzyciel. Dlatego to z wierzycielem należy prowadzić negocjacje dotyczące spłaty zadłużenia w ratach. Jeśli nie ma możliwości kontaktu z wierzycielem wówczas można złożyć taki wniosek do komornika, podpierając się stosownym uzasadnieniem (np. ciężka sytuacja materialna, niskie zarobki, czy spłata innych długów). Każde zapytanie, wnioski czy dokumenty w pierwszej kolejności należy kierować do wierzyciela, a nie komornika sądowego. Komornik po otrzymaniu takiego pisma może jedynie przekazać je do wierzyciela, który ustosunkuje się do sytuacji. WAŻNE: pomimo "dogadania się " z Komornikiem to nadal wierzyciel decyduje w jaki sposób będzie odzyskiwany dług. Przykładowo: dogada się Pan z komornikiem na brak zajmowania części wynagrodzenia, to komornik pomimo negocjacji – bez wniosku wniosku wierzyciela, nie może odstąpić od tego rodzaju egzekucji.  Maksymalna kwota, którą może zająć komornik, w każdym roku jest zależna od tego, ile wynosi płaca minimalna. W 2019 roku najniższe wynagrodzenie wynosi 2250 zł (czyli około 1633 zł na rękę). I dokładnie tyle, czyli 21633 zł netto – komornik musi pozostawić na koncie dłużnika. Obowiązuje go bowiem zasada konieczności pozostawienia dłużnikowi co najmniej kwoty minimalnego wynagrodzenia. Kwota ta nie dotyczy dłużników alimentacyjnych. W przypadku prowadzenia przez komornika egzekucji z wynagrodzenia za pracę zastosowanie ma art. 87 § 3 kodeksu pracy, który mówi o tym, że w przypadku egzekucji z tytułu świadczeń alimentacyjnych komornik może dokonać potrącenia do wysokości trzech piątych wynagrodzenia, czyli 60 %, a w przypadku egzekucji innych niż alimentacyjne, np. z tytułu niespłaconych kredytów czy pożyczek do wysokości połowy wynagrodzenia, czyli 50%.