Szanowna Pani, należałoby wyjaśnić, co rozumie Pani przez rezygnację z alimentów? Czy zostało wszczęte stosowne postępowanie sądowe w tej sprawie, czy po prostu umówiła się Pani z mężem, że nie musi płacić, ponieważ zeszliście się? Co rozumie Pani przez zadłużenie męża z tytułu pobranych alimentów? Jeśli zapłacił je w terminie, to trudno mówić o zadłużeniu.

Szanowna Pani, w każdym wyroku rozwodowym Sąd ma obowiązek orzec o alimentach na rzecz małoletnich. Z uwagi, iż dziecko pozostało przy Pani, Sąd zasądził alimenty od Pani męża. Obowiązek alimentacyjny obejmuje dostarczanie środków utrzymania, a także potrzeby środków wychowania. Sam fakt, iż alimenty zostały zasądzone nie oznacza, iż powstało zadłużenie. Pani jako przedstawiciel ustawowy dzieci jest dysponentem wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego w celu wyegzekwowania należności alimentacyjnych na rzecz swoich dzieci, jeśli mąż nie zapłacił. Niemniej nie jest Pani (prawnie) uprawniona do „ rezygnacji z alimentów…”, ponieważ to jest świadczenie dla dzieci. Ponieważ Państwo wrócili do siebie i tworzą szczęśliwą rodzinę i „zakładamy”, że każdego dnia Pani mąż przyczynia się do zaspokajania potrzeb dzieci. Nie ma żadnych przeszkód, aby mąż założył firmę. Natomiast odnosząc się do terminu przedawnienia, to co do zasady świadczenia alimentacyjne - zgodnie z 137 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego przedawniają się po upływie 3 lat od momentu, w którym stały się wymagalne. Jednakże należy pamiętać o art. 121 pkt 1 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym bieg przedawnienia nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu co do roszczeń, które przysługują dzieciom przeciwko rodzicom - przez czas trwania władzy rodzicielskiej. Oznacza to, że do ukończenia przez dziecko 18 roku życia podlega władzy rodzicielskiej i bieg przedawnienia roszczeń alimentacyjnych w stosunku do ojca biegnie od dnia, w którym dziecko ukończy 18 lat.