Zagadnienie kosztów w sprawach karnych, ich wysokości oraz zasad ponoszenia, jest uregulowane w przepisach Kodeksu postępowania karnego (art. 616 - 641) oraz ustawie z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych. Co do zasady, od skazanego w sprawach z oskarżenia publicznego sąd zasądza koszty sądowe na rzecz Skarbu Państwa oraz wydatki na rzecz oskarżyciela posiłkowego. Do kosztów procesu należą: koszty sądowe oraz uzasadnione wydatki stron, w tym z tytułu ustanowienia w sprawie jednego obrońcy lub pełnomocnika. Z kolei koszty sądowe obejmują: opłaty i wydatki poniesione przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia postępowania (koszty doręczeń, tłumaczy, należności biegłych i świadków). Ustawa nie określa maksymalnej wysokości kosztów, ponieważ zależą one od okoliczności konkretnej sprawy, jednakże należy pamiętać, że sąd może zwolnić oskarżonego w całości lub w części od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, jeżeli istnieją podstawy do uznania, że uiszczenie ich byłoby dla niego zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów, jak również wtedy, gdy przemawiają za tym względy słuszności.