Witam Pana, Zgodnie z treścią art. 133 par. 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Ponadto zgodnie z treścią art. 133 par. 3 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się. Mówiąc w skrócie obowiązek alimentacyjny trwa do czasu usamodzielnienia się dziecka ( względnie do czasu, w którym powinno się już usamodzielnić). Jednak gdy ma Pan zasądzone alimenty to konieczne jest powództwo o zniesienie obowiązku alimentacyjnego. Pozdrawiam Michał Gruchacz radca prawny

Szanowny Panie, zgodnie z treścią art. 133 § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Okoliczności wskazane przez Pana, że córka ma 20 lat i własną rodzinę nie oznaczają, że traci ona prawo do alimentów ze strony rodzica. Przyjmuje się, że dziecko ma prawo do finansowej pomocy rodzica dopóki się uczy. Dziecko ma bowiem prawo do zdobycia wykształcenia, a rodzic ma obowiązek - oczywiście w miarę swoich możliwości zarobkowych - zapewnić tę możliwość. Rodzic może jednak uchylić się od świadczenia alimentacyjnego względem pełnoletniego dziecka w sytuacji, gdy są połączone z nadmiernym wysiłkiem finansowym dla rodzica (tzn. płacąc alimenty ponosi Pan uszczerbek, który powoduje, że jest Pan w stanie ledwo się utrzymać) lub gdy uprawniony nie dokłada starań, aby utrzymać się samodzielnie. Z wyrazami szacunku adw. Angelika Rucińska.