W jaki, skuteczny sposób wyeliminować z obiegu prawnego dokument, który został powołany przez burmistrza bez uprawnień. Mimo iż burmistrz został wezwany dwukrotnie do usunięcia naruszenia prawa, skutecznie uchyla się od niego (pierwszy raz nie odpowiedział wcale, drugi raz odpowiedział, ale posunął się w swoim piśmie nawet do zastraszania, że jeżeli strona nie zmieni swoich metod, to może odpowiadać za naruszenie dóbr osobistych gminy i burmistrza. Dla lepszego rozeznania sprawy zamieszczam pierwsze wezwanie do usunięcia naruszenia prawa (bez danych osobowych):
WEZWANIE DO USUNIĘCIA NARUSZENIA PRAWA
Działając w imieniu Pani ... (pełnomocnictwo w załączeniu) wzywam Burmistrza Gminy ... do usunięcia naruszenia prawa polegającego na nieuprawnionym dokonaniu przez Burmistrza Gminy … pisemnej interpretacji Miejscowego Planu Zagospodarowania Miasta zatwierdzonego uchwałą Rady Gminy Nr XI/54/2007 z dnia 26 września 2007 r. w drodze wydania zaświadczenia z dnia 10 kwietnia 2014 r., pomimo iż organ wykonawczy jednostki samorządu terytorialnego nie posiada kompetencji do dokonywania wykładni zapisów aktu planistycznego
- poprzez wydanie zaświadczenia stwierdzającego, iż interpretacja zapisów planu miejscowego, przybierająca formę zaświadczenia Burmistrza Gminy … z dnia 10 kwietnia 2014 r., została dokonana z naruszeniem przepisów prawa - przez nieuprawniony organ i z przekroczeniem zakresu kompetencji – i jako taka nie ma mocy obowiązującej i nie może stanowić podstawy ustaleń faktycznych oraz dokonywanych w oparciu o nie rozstrzygnięć prawnych w jakimkolwiek postępowaniu.
Uzasadnienie
W dniu 10 kwietnia 2014 r. Burmistrz Gminy Zakroczym … wydał zaświadczenie, którym dokonał interpretacji zapisów Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego Miasta Zakroczymia, zatwierdzonego uchwałą Rady Gminy … Nr XI/54/2007 z dnia 26 września 2007 r., dla terenów dz.ew. 9/3 i 9/4 obręb 01-07 w ….
Pomimo określenia pisma z dnia 10 kwietnia 2014 r. mianem „zaświadczenia” i wskazania jako podstawy prawnej jego wydania art. 217 § 1 k.p.a., pismo to nie stanowi zaświadczenia w rozumieniu powołanego przepisu, albowiem nie „potwierdza określonych faktów lub stanu prawnego”, ale stanowi przejaw nieuprawnionej interpretacji zapisów aktu planistycznego przez organ wykonawczy gminy.
Kompetencje organu administracyjnego w tym przypadku sprowadzały się wyłącznie do potwierdzenia w drodze zaświadczenia przeznaczenia terenu dz.ew. 9/3 i 9/4 obręb 01-07 w … według Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego Miasta …, ergo wydania wypisu z przedmiotowego planu.
Wszelka interpretacja zapisów planu miejscowego, dokonana pod postacią następujących stwierdzeń:
• warunki urbanistyczne odnoszą się przede wszystkim do inwestycji nowo powstałych, a zatem zapis (…) jest wiążący jedynie w przypadku zamiaru uzyskania pozwolenia na budowę
• zapis (…) nie został określony konkretnym czasookresem
• zapis (…) należy rozumieć wprost, a mianowicie postulat nie jest nakazem, a ewentualna likwidacja jest sugestia do rozpatrzenia w dalszym okresie czasu
stanowi przejaw samowoli Burmistrza Gminy…, którego ustawodawca nie wyposażył w kompetencje do dokonywania wykładni przepisów prawa powszechnie obowiązującego (!!!), a tym samym podpada pod czyn stypizowany w art. 231 § 1 k.k. jako przekroczenie uprawnień przez funkcjonariusza publicznego.
Zagadnienie kompetencji organu wykonawczego gminy do dokonywania interpretacji zapisów aktu planistycznego był wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć sądów administracyjnych. W świetle ugruntowanych poglądów judykatury, wójt/burmistrz/prezydent miasta nie posiada uprawnień do dokonywania wykładni przepisów powszechnie obowiązującego prawa, do którego – na obszarze działania organów stanowiących – należą akty prawa miejscowego, pośród których wyróżnia się m.in. miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (art. 14 ust. 8 ustawy z dnia 27.03.2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym; Dz.U. 2015, poz. 99 – t.j.). I tak:
• w wyroku z dnia 1 lutego 2011 r. (II SAB/Rz 50/10) – na kanwie sprawy ze skargi na bezczynność wójta gminy - WSA w Rzeszowie podzielił w całości stanowisko organu administracyjnego co do tego, że wójt gminy nie jest obowiązany ani uprawniony do wyjaśniania pojęć użytych w części tekstowej planu i wykluczone jest interpretowanie jego zapisów. Organ administracyjny nie posiada bowiem kompetencji do załatwiania wniosku odnośnie do wyjaśnienia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, i to niezależnie od tego, czy jako podstawę prawną żądania wskazano przepisy ustawy z dnia 6.09.2001 r. o odstępie do informacji publicznej (Dz.U. Nr 112 poz. 1198 ze zm.) czy też inny przepis prawa materialnego
• w wyroku z dnia 6 maja 2010 r. (II SAB/Go 15/10) – WSA w Gorzowie Wielkopolskim stanął na stanowisku, iż organ administracji, udzielając informacji, może podać tylko te dane, które wynikają z treści aktów prawa. Nie jest on obowiązany ani uprawniony do wyjaśniania pojęć użytych w części tekstowej planu
• w wyroku z dnia 4 września 2012 r. (II SA/Ol 801/12) WSA w Olsztynie stwierdził, iż interpretacja miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego na potrzeby konkretnego zamierzenia inwestycyjnego w postępowaniu o wydanie zaświadczenia jest niedopuszczalna
W świetle braku upoważnienia ustawowego organu wykonawczego gminy do dokonywania interpretacji aktów planistycznych, potwierdzonego jednolitą linią orzeczniczą sądów administracyjnych, wykładnię Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego Miasta … sporządzoną przez Burmistrza Gminy …w formie zaświadczenia z dnia 10 kwietnia 2014 r., uznać należy za pozbawioną podstawy prawnej, a tym samym sprzeczną z obowiązującymi przepisami.
Burmistrz Gminy … nie był uprawniony zarówno do dokonania interpretacji aktu planistycznego, jak i do nadania mu formy zaświadczenia, o którym mowa w art. 217 § 1 k.p.a. W doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się bowiem, że "zaświadczenie jest aktem wiedzy, a nie woli organu i nie ma charakteru prawotwórczego ani charakteru interpretacyjnego (np. wykładni przepisów prawa). Zaświadczenie nie rozstrzyga żadnej sprawy, nie tworzy nowej sytuacji prawnej ani nie kształtuje bezpośrednio stosunku prawnego. Zaświadczeniem organ potwierdza jedynie istnienie określonego stanu w oparciu o posiadane już dane, a postępowanie wyjaśniające, o jakim mowa w art. 218 § 2 k.p.a., spełnia jedynie rolę pomocniczą przy ustalaniu treści zaświadczenia" (wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 3 grudnia 2010 r., II SA/Wr 551/10).
Stosownie do art. 217§ 2 k.p.a. zaświadczenie wydaje się, jeżeli:
1) urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego wymaga przepis prawa,
2) osoba ubiega się o zaświadczenie ze względu na swój interes prawny w urzędowym potwierdzeniu określonych faktów lub stanu prawnego.
W niniejszej sprawie nie wystąpiła żadna z przesłanek wymienionych w cytowanym art. 217 § 2 k.p.a. Wnioskodawca nie wykazał, aby jakikolwiek przepis prawa nakładał na niego obowiązek przedstawienia zaświadczenia o zgodności aktualnego sposobu zagospodarowania terenu dz.ew. 9/3 i 9/4 obręb
01-07 w Zakroczymiu z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawca nie wykazał również interesu prawnego w urzędowym potwierdzeniu określonych faktów lub stanu prawnego. Zamiar okazania się przedmiotowym zaświadczeniem w postępowaniu przez Powiatowym Inspektorem Nadzoru Budowlanego w … (gdzie zaświadczenie zostało złożone), świadczy jedynie o istnieniu interesu fatycznego, który nie sposób utożsamiać z interesem prawnym. W tym stanie rzeczy – niezależnie od braku kompetencji Burmistrza Gminy … do dokonania pisemnej wykładni przepisów prawa – brak było podstaw prawnych do wydania zaświadczenia z dnia 10 kwietnia
2014 r.
Jedynie na marginesie wymaga podkreślenia, iż braku kompetencji do dokonania interpretacji miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dopatrzył się w ramach swych właściwości nawet Minister Infrastruktury i Rozwoju, będący naczelnym organem administracyjnym w sprawach zagospodarowania przestrzennego.
Dowód: pismo Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 10.06.2014 r.
Mając na względzie, iż wydanie przez Burmistrza Gminy … zaświadczenia z dnia 10 kwietnia 2014 r. nastąpiło z naruszeniem art. 217 § 2 k.p.a, wobec braku spełnienia przesłanek do wydania zaświadczenia, a przede wszystkim z naruszeniem przepisów o właściwości organu, które to uchybienie, z uwag na doniosłość wady, skutkuje w postępowaniu administracyjnym nieważnością decyzji (art. 156 § 1 pkt 1 k.p.a), na Burmistrzu Gminy…, jako organie administracji publicznej, działającym na zasadzie legalności, ciąży obowiązek niezwłocznego wyeliminowania z obrotu prawnego zaświadczenia z dnia 10 kwietnia 2014 r.
Ze względu na brak procedury administracyjnej prowadzącej do uchylenia bądź stwierdzenia nieważności wadliwego zaświadczenia, działania Burmistrza Gminy … powinny przybrać w tym wypadku postać wydania nowego zaświadczenia (art. 217 § 2 pkt 2 k.p.a), stwierdzającego brak kompetencji organu do dokonania interpretacji zapisów planu miejscowego, a tym samym wydania zaświadczenia o treści określonej zaświadczeniem z dnia 10 kwietnia 2014 r., które to uchybienia powodują, iż przedmiotowe zaświadczenie nie może stanowić podstawy ustaleń faktycznych i wydawanych w oparciu o nie rozstrzygnięć prawnych.
Interes prawny … w uzyskaniu przedmiotowego zaświadczenia uzasadniony jest m.in. toczącymi się z jej udziałem postępowaniami administracyjnymi przed Powiatowym Inspektorem Nadzoru Budowlanego w … w przedmiocie legalności obiektów posadowionych na dz.ew. 9/3 i 9/4 obręb 01-07 (znak: PINB.7640.1.7.2014; PINB.7640.1.63.2014; PINB.7640.1.64.2014), w których to postępowaniach posługuje się zaświadczeniem Burmistrza Gminy … z dnia 10 kwietnia 2014 r. na okoliczność zgodności obecnego sposobu użytkowania obiektu z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Co więcej, zgodnie z wytycznymi Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego, zawartymi w decyzji Nr 504/2015 z dnia 27 marca 2015 r. fakt istnienia przedmiotowego zaświadczenia z dnia 10 kwietnia 2015 r. powinien zostać wzięty pod uwagę przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w … przy ponownym rozpatrywaniu sprawy w przedmiocie nakazania sporządzenia i przedstawienia projektu budowlanego zamiennego budynku na dz.ew. 9/3 i 9/4 obręb 01-07 (znak: PINB.7640.1.7.2014).
Jak wynika z powyższego, zaświadczenie Burmistrza Gminy … z dnia 10 kwietnia 2014 r. – choć wydane bez podstawy prawnej i z naruszeniem przepisów o właściwości organów – funkcjonuje w obrocie prawnym i może stać się podstawą ustaleń faktycznych i prawnych przy rozstrzyganiu poszczególnych spraw, co z kolei rodzi ryzyko wadliwości opartych na nich orzeczeń. Burmistrz Gminy…, mimo iż nie posiada kompetencji do stwierdzenia nieważności wadliwego zaświadczenia lub jego uchylenia, dysponuje środkiem reakcji w postaci wydania nowego zaświadczenia stwierdzającego wadliwość zaświadczenia z dnia 10 kwietnia 2014 r.
W przypadku braku działania organu administracyjnego, zachowanie to kwalifikowane będzie w kategorii bezczynności oraz milczącego przyzwolenia dla funkcjonowania w obrocie prawnym wadliwego zaświadczenia, z wszelkimi konsekwencjami, mogącymi być następstwem posługiwania się przez Wnioskodawcę posiadanym zaświadczeniem.
Odnosząc się do ilości postępowań, dla których zaświadczenie Burmistrza Gminy … może mieć istotne znaczenie, wnoszę o jego wydanie w 5 egzemplarzach.
W świetle powyższych okoliczności wnoszę, jak na wstępie.