Teoretycznie jest możliwość wznowienia postępowania, ale rzadko to się zdarza i muszą być spełnione określone kryteria. Art. 540.KPK Przesłanki obligatoryjnego wznowienia postępowania § 1. Postępowanie sądowe zakończone prawomocnym orzeczeniem wznawia się, jeżeli: 1) w związku z postępowaniem dopuszczono się przestępstwa, a istnieje uzasadniona podstawa do przyjęcia, że mogło to mieć wpływ na treść orzeczenia; 2) po wydaniu orzeczenia ujawnią się nowe fakty lub dowody wskazujące na to, że: a) skazany nie popełnił czynu albo czyn jego nie stanowił przestępstwa lub nie podlegał karze, b) skazano go za przestępstwo zagrożone karą surowszą albo nie uwzględniono okoliczności zobowiązujących do nadzwyczajnego złagodzenia kary albo też błędnie przyjęto okoliczności wpływające na nadzwyczajne obostrzenie kary, c) sąd umorzył lub warunkowo umorzył postępowanie karne, błędnie przyjmując popełnienie przez oskarżonego zarzucanego mu czynu. § 2. Postępowanie wznawia się na korzyść strony, jeżeli Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności z Konstytucją, ratyfikowaną umową międzynarodową lub z ustawą przepisu prawnego, na podstawie którego zostało wydane orzeczenie; wznowienie nie może nastąpić na niekorzyść oskarżonego. § 3. Postępowanie wznawia się na korzyść oskarżonego, gdy potrzeba taka wynika z rozstrzygnięcia organu międzynarodowego działającego na mocy umowy międzynarodowej ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polską. Art. 540a.KPK Przesłanki fakultatywnego wznowienia postępowania Postępowanie sądowe zakończone prawomocnym orzeczeniem można wznowić, jeżeli: 1) skazany, do którego zastosowano przepis art. 60 nadzwyczajne złagodzenie kary § 3 lub 4 Kodeksu karnego lub art. 36 nadzwyczajne złagodzenie kary § 3 Kodeksu karnego skarbowego, nie potwierdził w postępowaniu karnym ujawnionych przez siebie informacji; 2) zachodzi okoliczność określona w art. 11 umorzenie absorpcyjne, zawieszenie postępowania § 3.

Dzień Dobry, Tak, można wystąpić o wznowienie postępowania jeżeli ujawniły się nowe dowody lub fakty wskazujące na to, że: a) skazany nie popełnił czynu albo czyn jego nie stanowił przestępstwa lub nie podlegał karze, b) skazano go za wykroczenie zagrożone karą surowszą albo nie uwzględniono okoliczności zobowiązujących do nadzwyczajnego złagodzenia kary albo też błędnie przyjęto okoliczności wpływające na nadzwyczajne obostrzenie kary, c) sąd umorzył lub warunkowo umorzył postępowanie karne, błędnie przyjmując popełnienie przez obwinionego zarzucanego mu czynu.