Witam, mam problem rodzinny. Mieszkam u męża w domu, mamy syna 13 lat i córkę 2 lata. Nasze relacje są kiepskie. Jak przeprowadziłam sie do męża zamieszkaliśmy w jego pokoju, i mieliśmy osobna kuchnie i tak zostało do dziś. Nic nie udało nam się zrobić dla siebie. Mąż nigdy nie chciał bo po co, musi z rodzicami mieszkać. W domu mieszkają jeszcze teście i siostra męża lat 50 oraz siostrzeniec męża lat 30. Nie utrzymuje z nimi kontaktów, mam osobna kuchnie. Mąż jadą z matka posiłki ja do góry z dziećmi. Przez ostatnie lata kłóciłam się z nimi o pokój dla syna, bo spał z nami w jednym pokoju do 11 lat. 5 lat kłótni i szarpania się na nic. Ja chce żeby jego siostrzeniec się wyprowadził, ale nie mam nic do powiedzenia. Kiedy zaszłam w drugą ciążę postawiłam się mocno, ale to nic nie dało. Teście zabronili mężowi cokolwiek robić dla nas. Jak urodziłam musiałam spać z dzieckiem w kuchni i do tej pory tak jest. Teście mówią ze to za karę bo chciałam wygnać z domu ich córkę. Mąż jest mocno szantazowany przez to rodziców ze jak mnie nie wyrzuci to zabiorą mu gospodarstwo. I wcale się z tym nie kryją. W zeszłym roku mąż zachorował na raka, rak jelita. Jak brał chemię i złe się czuł to spałam z dzieckiem w kuchni. Teraz jest mu już lepiej, a o nas zapomnieli wszyscy. Nie wiem co zrobić, mąż się nami nie interesuje, nie chce się wyprowadzić nie chce nic budować. Wg niego jakbym była miła dla teściów to miałabym gdzie spać. Dziecko kończy teraz 2 lata, gdzie mam je umieścić? Łóżeczko już jest za małe s łóżko się do kuchni nie mieści. Nie rozumiem dlaczego nikt nie widzi w tym problemu, śni mąż ani moi rodzice. Interweniowałam u jego rodziny u mojej rodziny i nic, nikt nie chce nam pomoc bo się boją. Proszę o wskazanie jakiejś formy pomocy.