Szanowna Pani, wydaje się, iż pracodawca może wewnętrznymi regulacjami zobowiązać pracowników do noszenia identyfikatorów z imieniem i nazwiskiem. Należy zauważyć, iż art. 23 ust. 1 pkt 5) Ustawy o ochronie danych osobowych wskazuje, iż dopuszczalne jest przetwarzanie danych osobowych, gdy jest to niezbędne dla celów realizowanych przez administratora danych (np. pracodawcę) i nie narusza to podstawowych praw i wolności osoby, której dane dotyczą. Przepis zostało dodatkowo doprecyzowany poprzez wskazanie, iż za prawnie usprawiedliwiony cel należy rozumieć marketing bezpośredni własnych produktów lub usług administratora danych (art. 23 ust. 4 pkt 1). Niewątpliwie prowadzenie sprzedaży bezpośredniej w sklepie można zakwalifikować, jako marketing bezpośredni, który stanowi usprawiedliwiony cel przetwarzania danych osobowych pracowników i raczej nie można przyjąć, iż obowiązek noszenia identyfikatora narusza podstawowe prawa i wolności danej osoby. Ponadto, orzecznictwo Sądu Najwyższego oraz stanowisko Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych wskazują, iż imię i nazwisko, choć należą do sfery danych osobowych, to mają przede wszystkim charakter identyfikacyjny i są używane powszechnie. Sąd Najwyższy w orzeczeniu I PK 590/02 wskazał np. iż: Nazwisko (i imię) jest skierowanym na zewnątrz znakiem rozpoznawczym osoby fizycznej i ujawnienie go w celu jej identyfikacji nie może być zasadniczo uznane za bezprawne, o ile nie łączy się z naruszeniem innego dobra osobistego, np. czci, prywatności lub godności osobistej. Należy także wskazać, iż GIODO wypowiedział się, że obowiązek noszenia identyfikatorów z imieniem i nazwiskiem może wynikać z wewnętrznych uregulowań określonych przez pracodawcę – np. regulaminu pracy. (http://www.giodo.gov.pl/348/id_art/981/j/pl/). Pracodawca zatem może określić, iż jego pracownicy są zobowiązani do noszenia plakietek ze swoimi danymi. Odnosi się to jednak rzeczywiście do danych takich jak imię i nazwisko, ale już nie do danych adresowych, nr telefonu osobistego itp.