Co do zasady, w przypadku dłużnika zatrudnionego na umowę o pracę zajęciu komorniczemu podlega 50% zarobków. Jeżeli zadłużenie dotyczy zobowiązania z tytułu alimentów, komornik może zająć 60% zarobków dłużnika. Jednak wolne od zajęcia komorniczego jest wynagrodzenie z jednego etatu w wysokości płacy minimalnej (aktualnie, od 01.01.2017 r., jest to kwota 2000 zł brutto). W przypadku zatrudnienia w niepełnym wymiarze czasu pracy kwoty wolne od potrąceń ulegają proporcjonalnemu zmniejszeniu. Należy także podkreślić, że ochrona przed zajęciem wynagrodzenia w minimalnej wysokości nie dotyczy egzekucji zadłużenia z tytułu niepłaconych alimentów, ponieważ w tym przypadku komornik zajmuje 60% nawet minimalnego wynagrodzenia. Jeżeli dłużnik świadczy pracę na podstawie umowy cywilnoprawnej, tj. umowy zlecenia lub umowy o dzieło, to jego wynagrodzenie nie podlega ochronie przed zajęciem i komornik, prowadząc egzekucję, zajmuje całe wynagrodzenie. Gdy jednak wynagrodzenie z takiej umowy o pracę jest jedynym źródłem utrzymania dłużnika, można zastosować zasady dotyczące ochrony wynagrodzenia jak przy umowie o pracę.