Dzień dobry, jeśli podpisała Pani uznanie długu i zobowiązała się do spłaty w ratach, termin przedawnienia został przerwany i zaczął biec na nowo. Upływ terminu przedawnienia nie powoduje wygaśnięcia zobowiązania, a tylko niemożność jego przymusowego dochodzenia w razie podniesienia zarzutu przedawnienia przez dłużnika. Kiedy przypadał termin płatności rat, których Pani nie uregulowała? Pozdrawiam adwokat Bernadetta Parusińska-Ulewicz

Rzeczywiście, roszczenie o zapłatę czynszu najmu jest roszczeniem o świadczenie okresowe i podlega trzyletniemu terminowi przedawnienia na podstawie przepisu art. 118 Kodeksu cywilnego. Oznacza to, że należność z tytułu czynszu za każdy miesiąc przedawnia się w swoim własnym terminie. Roszczeniem o świadczenie okresowe jest też roszczenie o zapłatę odsetek ustawowych. Roszczenie przedawnione nie "przepada", a tylko ulega przekształceniu w tzw. zobowiązanie naturalne. Prawem Pana jako dłużnika jest natomiast skorzystanie z faktu, że upłynął termin przedawnienia, zanim wierzyciel skierował do sądu pozew o zapłatę. Może się Pan powołać się na upływ terminu przedawnienia zarówno po otrzymaniu wezwania do zapłaty przed wszczęciem procesu, bądź, jeśli gmina mimo tego skieruje sprawę do sądu (narażając się na przegranie procesu), w formie zarzutu procesowego np. w odpowiedzi na pozew lub sprzeciwie. Natomiast podpisane przez Pana oświadczenie, podobnie jak spłata części zadłużenia, stanowi tzw. uznanie niewłaściwe długu. Ma ono taki skutek, że po uznaniu długu przez dłużnika termin przedawnienia należy liczyć od początku. Proszę sprawdzić, kiedy zapłacił Pan ostatnią ratę zadłużenia. O ile od tego czasu nie miały miejsca inne czynności, które mogłyby skutkować uznaniem przez Pana długu, należności czynszowe wymagalne wcześniej niż 3 lata od tej płatności, są przedawnione. r.pr. Małgorzata Połubińska