Witam, może to słabe pytanie, ale wydałam małego kociaka wielorasowego - urodzonego u nas w ogrodzie mojej 9-letniej córeczki 11 września,a ona strasznie rozpacza w nocy i tęskni za nim. Nie wiedziałam, że taka jest silna więź. Chciałam oddać podwójnie poniesione koszta, ale nowa właścicielka ( ok.30 lat ) napisała, że za żadne skarby go nie odda, a dziecko niech przyzwyczai się do straty.Wiem, popełniłam błąd,ale pęka mi serce i cofnęłabym czas, gdybym mogła. Nie podpisałam żadnej umowy adopcyjnej, nic.Leczę się na depresję i miałam chwilę słabości oddając przyjaciela mojej córeczki, myśląc, że tak będzie lepiej, ale sprawiłam jej i sobie ogromny ból. Dodam, że w grę nie wchodzi jakiś inny kot tylko CZARUŚ. Można nam jakoś pomóc?