Szanowna Pani, w pierwszej kolejności wskazuję, iż przedstawiony przez Panią stan faktyczny może uzasadniać również skierowanie roszczeń w stosunku do pracodawcy. Aktualnie obowiązujący (od 22.02.2016 r.) art. 251§ 1 kodeksu pracy stanowi, iż pracodawca może wprowadzić maksymalny 33-miesięczny okres, na jaki może być zawarta umowa o pracę na czas określony, a ponadto pracodawca i pracownik mogą zawrzeć maksymalnie trzy umowy o pracę na czas określony. Tym samym, jeśli wskazuje Pani, iż pracowała Pani na podstawie umów tymczasowych zawieranych co dwa tygodnie to w takiej sytuacji należałoby rozważyć, czy postępowanie pracodawcy nie pozostaje w sprzeczności z przepisami kodeksu pracy. Wracając jednak do Pani pytania, kwestia zasiłku chorobowego jest uregulowana w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Co do zasady, zgodnie z art. 36 ust. 1 ww. ustawy podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu będącemu pracownikiem stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Tym samym, zgodnie z podanym przez Panią stanem faktycznym powinna Pani otrzymać zasiłek w wysokości obliczonej zgodnie z wyżej wymienionym przepisem, albowiem świadczyła Pani stosunek pracy przez prawie 2 lata. Decyzje w sprawie zasiłku wydaje właściwy oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Od ww. decyzji oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych przysługuje odwołanie do Sądu Rejonowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, w terminie jednego miesiąca od dnia doręczenia decyzji.Tym samym, jeżeli kwestionuje Pani przyznaną wysokość zasiłku należy złożyć odwołanie od tej decyzji do właściwego Sądu Rejonowego. Postępowanie w tych sprawach jest uregulowane w art. 477(8) i następnych kodeksu postępowania cywilnego