Szanowny Panie, w odpowiedzi na zadane pytanie wskazuję, iż co do zasady osoba, która pobrała nienależne świadczenie z ubezpieczeń społecznych, jest obowiązana do jego zwrotu, wraz z odsetkami, w wysokości i na zasadach określonych przepisami prawa cywilnego. Według prawa cywilnego świadczenie jest nienależne, jeżeli ten, kto je spełnił, nie był w ogóle zobowiązany lub nie był zobowiązany względem osoby, której świadczył, albo jeżeli podstawa świadczenia odpadła lub zamierzony cel świadczenia nie został osiągnięty, albo jeżeli czynność prawna zobowiązująca do świadczenia była nieważna i nie stała się ważna po spełnieniu świadczenia. Zwrotu nienależnie pobranych świadczeń dokonuje się na mocy prawomocnej decyzji organu, która określa kwotę do zwrotu – należności te podlegają potrąceniu z wypłacanych świadczeń, a jeżeli prawo do świadczeń nie istnieje –podlegają ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Co do zasady należności te ulegają przedawnieniu po upływie 10 lat, licząc od dnia uprawomocnienia się decyzji ustalającej te należności. Ponadto organ może odstąpić od żądania zwrotu kwot nienależnie pobranych świadczeń w całości lub części, odroczyć termin ich płatności lub rozłożyć je na raty, jeżeli zachodzą szczególnie uzasadnione okoliczności. Stąd też, jeśli otrzymał Pan decyzję organu wzywającą do zwrotu nienależnie pobranych świadczeń to należy złożyć od niej odwołanie, aby decyzja ta nie stała się prawomocna.W treści odwołania może Pan podnieść m. in. zarzut przedawnienia. Na ostatniej stronie decyzji jest informacja odnośnie trybu odwołania i organu, na rzecz którego należy je złożyć. Wskazana powyżej kwestia jest uregulowana ustawą z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.