Witam serdecznie.Mam skomplikowaną sprawę.Nie wiem jak mi wyjść z tej sytuacji, dlatego poszukuję rozmaitych rozwiązań.Bardzo mi zależy żeby studiować w Polsce i zdać na prawko, ale tam potrzebne psychotesty.Wszystkie sytuacje przykre w moim życiu sprawiły że popadłem w depresję(miałam próby samobójcze, niepokój...)Przez niektóre wydarzenia uwierzyłam że jestem inna(babcia mi mówiła na przykład że nie potrafię komunikować z ludźmi, a inna Pani powiedziała że może mam schizofrenię).Mieszkałam u jednej rodziny, robiłam z ich względu dziwaczne rzeczy, ale jeśliby mnie spytali dla czego na przykład rozerwałam swój paszport, to odparłbym, dla tego że nienawidziłam Ukraińców (to wpływ dziadka), nie wychodziło u mnie przez nich z pracą, a mi bardzo zależało na stałym pobycie i zależy.Pewnego dnia powiedziałam właścicielce żeby odwiozła mnie do szpitala psychiatrycznego.Na izbie przyjęć zadawali mi pytania.Czy mam omamy wzrokowe, słuchowe?Czy mam myśli samobójcze?Czy czuję siebie zagrożona?Na wszystko odpowiedziałam tak, mam.Ale proszę mi uwierzyć omam i zagrożenia to ja napewno nie miałam.W ogóle człowieka chorego na schizofrenię ciężko nakłonić do leczenia.Myśli że jest zdrowy.A u mnie było na odwrót.Nikt mi po wypisie na własne żądanie nie powiedział że nie można odstawiać leków.Jeden raz po świadomym odstawieniu przez leki miałam omamy już, w dodatku mam nadwagę, rozstępy i wyczerpaną psychikę.Lekarz prywatny powiedział mi żeby ja przyjmowałam leki jeszcze 2 lata a póżniej zobaczymy co to było z tymi omamami.Razem 3 lata.Trafiałam do szpitala ze 3 razy do różnych lekarzy.Jak mi wyjść z tej sytuacji?(idę do zwykłego szpitala to kierują mnie do psychiatrycznego, mam przez to wiele kłopotów).Na początku nie myślałam w ogóle o konsekwencjach.Proszę mi coś doradzić, będę bardzo wdzięczna.