Kiedy można wystąpić do sądu o ustalenie kontaktów dzieckiem?

W przypadku rozstania się rodziców, zasady ustalania sposobu wykonywania kontaktów przez rodzica, przy którym dziecko nie przebywa na stałe określa art. 113[1] § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Zgodnie z tym artykułem, jeżeli dziecko przebywa stale u jednego z rodziców, sposób utrzymywania kontaktów z dzieckiem przez drugiego z nich rodzice określają wspólnie, kierując się dobrem dziecka i biorąc pod uwagę jego rozsądne życzenia; w braku porozumienia rozstrzyga sąd opiekuńczy.

Powyższe oznacza, iż podstawowym sposobem regulowania sposobu wykonywania kontaktów jest porozumienie pomiędzy rodzicami. Porozumienie powinno być nakierowane przede wszystkim na dobro dziecka. Nie można więc dokonywać próby ograniczenia kontaktów, ze względu na niechęć, czy próbę zemsty na drugim z rodziców. Ograniczenie jest jednak dopuszczalne w sytuacji, gdy np. drugi rodzic negatywnie odnosi się przy dziecku do pierwszego z nich lub pozwala innym osobom na takie odnoszenie się w obecności dziecka. Taka sytuacja może powodować powstawanie tzw. konfliktu lojalnościowego w psychice dziecka i może stanowić podstawę do tego, aby kontakty drugiego rodzica odbywały się wyłącznie w obecności pierwszego z nich lub w obecności kuratora.

Dopiero w przypadku braku porozumienia, dopuszczalna jest droga sądowa. Strona składająca wniosek do sądu powinna więc wykazać, iż doszło do próby porozumienia pomiędzy rodzicami, jednakże nie odniosła ona skutku. Obowiązek taki nie może ciążyć na drugiej stronie, bowiem zgodnie z tzw. „zasadą ciężaru dowodu”, określoną w art. 6 Kodeksu cywilnego, ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.

Masz pytania w tym temacie? Potrzebujesz pomocy prawnej? Napisz na  kontakt@prawoirodzina24.pl