Nieważność testamentu
Testament jest nieodłącznym elementem planowania spadkowego, narzędziem pozwalającym określić, jak mają być rozdzielone nasze dobra materialne po śmierci. Ze względu na istotę tej instytucji, Kodeks Cywilny wyposażony jest w przepisy, które mają za zadanie chronić powagę testamentu. Skuteczność tej instytucji prawa spadkowego, uzależniona jest od spełnienia wszelkich wymagań wskazanych w ustawie. Przede wszystkim, aby taki dokument był ważny, nie mogą się ziścić żadne z wad oświadczeń woli przy sporządzaniu testamentu z art. 945 Kodeksu Cywilnego.
Art. 945. § 1. Testament jest nieważny, jeżeli został sporządzony:
w stanie wyłączającym świadome albo swobodne powzięcie decyzji i wyrażenie woli;
pod wpływem błędu uzasadniającego przypuszczenie, że gdyby spadkodawca nie działał pod wpływem błędu, nie sporządziłby testamentu tej treści;
pod wpływem groźby.
§ 2. Na nieważność testamentu z powyższych przyczyn nie można się powołać po upływie lat trzech od dnia, w którym osoba mająca w tym interes dowiedziała się o przyczynie nieważności, a w każdym razie po upływie lat dziesięciu od otwarcia spadku.
Powyższy przepis stanowi przepis szczególny wobec wad oświadczeń woli wskazanych w części ogólnej KC. Paragraf pierwszy powyższego przepisu wskazuje trzy rodzaje wad oświadczeń woli:
-
stan wyłączający świadome albo swobodne powzięcie decyzji i wyrażenie woli
-
błąd
-
groźba