Postępowanie o egzekucję kontaktów z dzieckiem

Jak to jest z tymi przepisami art. 598(15) i nast. Kodeksu postępowania cywilnego?

Ostatnio byłam na szkoleniu z zakresu kontaktów z dzieckiem, po 6 godz. wykładu prowadzonego przez Panią Sędzię, pełnomocnicy zaczęli pytać: Ale jak to jest z postępowaniem o egzekucję kontaktów z dzieckiem w art. 598(15) i nast. k.p.c.?

Otóż przyjęty przez prawodawcę model postępowania w tym przedmiocie utracił charakter egzekucyjny, co trafnie zauważa SN w uchwale z dnia 22 maja 2013 r., III CZP 25/13. SN wyjaśnił w jej uzasadnieniu, że postępowanie o egzekucję kontaktów jest „sui generis postępowaniem rozpoznawczym, ograniczonym jednak tylko do fazy wychowawczej. W przeciwieństwie do postępowania o odebranie osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką, postępowanie dotyczące wykonywania kontaktów nie obejmuje fazy rozstrzygającej. Fazę tę regulują przepisy ogólne o postępowaniu opiekuńczym”.

Analiza przepisów art. 598(15) i nast. k.p.c. pozwala na przyjęcie, że dwuetapowe i sformalizowane postępowanie sądowe lepiej odpowiada potrzebom sądownictwa rodzinnego, niż poprzednio stosowane w sprawach egzekucji kontaktów przepisy art. 1050 i 1051 k.p.c.

Niestety trzeba przyznać rację J. Ignaczewskiemu, który podkreśla, że przepisy o egzekucji kontaktów mogą w skrajnym wypadku stać się źródłem szykany i instrumentem eskalacji konfliktu (J. Ignaczewski. Komentarz do spraw rodzinnych, Warszawa 2014).

Należy zauważyć, że mimo „niedoskonałości” idei omawianego uregulowania, obligatoryjny charakter zarówno ZAGROŻENIA przez sąd nakazaniem zapłaty na rzecz osoby uprawnionej do kontaktu określonej sumy pieniężnej za każde naruszenie orzeczenia sądu lub ugody w przedmiocie spotkań z małoletnim, w trybie art. 598(15) k.p.c., jak również następczego nakazania zapłaty należnej sumy pieniężnej, przy uwzględnieniu liczby naruszeń, w trybie art. 598(16) k.p.c., jest niewątpliwie słuszny. W tym miejscu warto zwrócić uwagę na postanowienie Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 12 marca 2014 r., I Acz 195/14. Sąd Apelacyjny zwrócił uwagę, że „ […] zachowanie pozwanej należy zakwalifikować jako uporczywe uchylanie się od ciążącego na pozwanej obowiązku umożliwienia kontaktowania się przez powoda z córkami w sposób wynikający z zapadłego wcześniej orzeczenia sądowego. W tej sytuacji niewątpliwie kolejne działania sądu muszą być coraz dotkliwsze, aby doprowadzić do realizacji kontaktów. Ustalone w zaskarżonym postanowieniu kwoty są wysokie, ale tylko w taki sposób można wpłynąć na zmianę postawy pozwanej w przedmiocie kwestii.”. Uregulowanie przyjęte w omawianych przepisach właściwe realizuje swoje cele w tego rodzaju przypadkach.

Adwokat Hoa Dessoulavy-Śliwińska
The N.E.W.S. Law Center Kancelaria Adwokacka
ul. Kazachska 1 lok. 89

www.news-law.com
https://www.facebook.com/newslawcenter
https://www.facebook.com/operatszacunkowy