Zatarcie skazania a pozwolenie na broń

Dla osoby ubiegającej się o uzyskanie pozwolenia na broń niezmiernie istotną przesłanką jest posiadanie statusu osoby niekaranej, a więc takiej względem której wydaje się tzw. zaświadczenie o niekaralności, z którego będzie wynikać brak wyroku skazującego.

Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 1 pkt 6) ustawy z dnia 21 maja 1999r. o broni i amunicji pozwolenia na broń nie wydaje się osobom:

- skazanym prawomocnym orzeczeniem sądu za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe,

skazanym prawomocnym orzeczeniem sądu za nieumyślne przestępstwo:
- przeciwko życiu i zdrowiu,
– przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji popełnione w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo gdy sprawca zbiegł z miejsca zdarzenia.

Jak widać jest to dość szeroki katalog - dość powiedzieć, że pospolite przecież skazanie za jazdę w stanie nietrzeźwości jest wszak przestępstwem umyślnym.

Tutaj rodzi się podstawowe pytanie - a co w sytuacji, kiedy wprawdzie zostałem kiedyś skazany wyrokiem w sprawie karnej, ale z uwagi na odpowiedni upływ czasu, określony w przepisach związanych z instytucją tzw. zatarcia skazania, mianowicie art. 106-108 kodeksu karnego, wyrok ten już nie widnieje w uzyskanym przeze mnie zaświadczeniu o niekaralności, co pozwala mi oświadczać, że jestem osobą niekaraną?

Jednakże na potrzeby postępowania o przyznanie pozwolenia na broń nawet fakt zatartego skazania może mieć znaczenie i jak pokazuje praktyka adwokata niejednokrotnie stanowi podstawę odmowy przyznania pozwolenia - podkreśla się bowiem, że czym innym jest funkcja czy też cel, jaki przyświeca ustawodawcy w ramach zatarcia skazania określonego w kodeksie karnym, a co innego należy mieć na względzie przy weryfikacji osób ubiegających się o pozwolenie na broń. Warto tu przy tym przypomnieć, że Policja ma oczywiście możliwość sprawdzenia także faktu istnienia tych zatartych orzeczeń sądowych.

Jak zresztą stwierdza się w orzecznictwie - np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 lutego 2023 r.
(II OSK 497/20):

"W kontekście rozpatrywania zaistnienia przesłanki z art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy z 1999 r. o broni i amunicji
(w odróżnieniu od przesłanki z art. 10 ust. 1) ma znaczenie, że dotychczas wydane prawomocne wyroki skazujące mogą ulec zatarciu na podstawie art. 106 k.k. Jednak zaistniałe w tym zakresie okoliczności nie pozbawiają organu Policji ich uwzględnienia na podstawie art. 7, art. 77 § 1 i art. 80 k.p.a. przy ocenie tego, czy wnioskodawca jest osobą, która niewątpliwie spełnia przesłanki do uzyskania pozwolenia na broń.

"Nie może dochodzić do takich sytuacji, że organy Policji nie będą miały możliwości przedstawienia wszystkich okoliczności mogących być podstawą oceny dla lekarza lub psychologa cech osobowych ubiegających się
o pozwolenie na broń z punktu widzenia zawartych w ustawie przesłanek, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 2- 4 ustawy z 1999 r. o broni i amunicji. Przy tej ocenie nie ma więc decydującego znaczenia okoliczność zatarcia się przestępstwa.".

Jak łatwo zauważyć - kwestią wysoce ocenną jest ustalenie czy dana osoba stanowi wspomniane w w/w przepisie "zagrożenie dla siebie, porządku lub bezpieczeństwa publicznego" - toteż warto w tego rodzaju sprawach podjąć się obrony swoich racji oraz batalii i przekonania chociażby przed sądem administracyjnym do uznania decyzji organu administracji odmawiającej pozwolenia za wadliwą.

Adwokat Katowice Kamil Draga